Dag 13: Gardameer – Venetië

Vandaag weer alle tijd want we hoeven maar 200 km te rijden naar Venetië, eenmaal op de camping gaan we gelijk naar de boot. Het is vandaag vies benauwd hartstikke bewolkt en 35 graden, op boot kunnen we even uitwaaien. Als we eindelijk besluiten om een terrasje te pakken en we zitten net. Begint het personeel heen en weer te rennen, iedereen kijkt naar de lucht en ja wat er aankomt ziet er niet te best uit. We besluiten maar om verder te lopen en vast beschutting te zoeken, we waren net op tijd. Begint me toch te waaien en te regenen, kalk vliegt van de muren iedereen met de rug naar de wind en bescherming zoeken bij elkaar. Moet zeggen was best apart, want de wind komt dan ineens door die kleine steegjes.

Als wij dan allemaal zo staan te schuilen trotseerd een marktkoopman de zeikende regen en of we paparaplus of ponchos willen kopen, iedereen schiet in de lach. Na 10 minuten is het ergste over, en we wandelen verder. Hier en daar nog wel een spat maar het is nog steeds bijzonder warm dus dat is wel lekker. We hebben al met al toch zo’n 6 km door de stad gesjouwd en het meest belangrijke allemaal gezien. Uiteraard waren de belangrijkste punten de Rialtobrug, en het San Marco plein maar ook de basilica di santa Maria was bijzonder, de canal Grande met al zijn boten, en de brug der zuchten.

Het blijft bijzonder als je door de stad wandelt kom je af en toe door straatjes die nergens naar toe lijken de leiden, maar dan slingert het links en rechts en je komt weer voor een brug om het water over te steken. Soms lijkt het stil en verlaten maar na de zoveelste bocht, kom je ineens mensen tegen ook met rolkoffers want die gaan allemaal wandelend naar het hotel. We moeten even wachten op de boot terug naar de camping, maar dat is hier geen straf. Het is altijd leuk mensen te kijken, en we zitten net bij de halte van de lijnboot. Die boten komen en gaan, en soms moeten mensen echt rennen want ze meren aan en zijn ook gelijk weer weg.

Eenmaal terug op de camping eten we wat, en doen dan een rondje camping. Zo blij dat we vanmiddag waren dat we ramen en deuren nog dicht hadden toen we in Venetië liepen, hadden we nu een klein probleem. Want het noodweer komt weer ineens opzetten en zelf gaan we uiteraard schuilen, en als we dan net een veilig plekje hebben gevonden beginnen we ons af te vragen shit zou de luifel het houden, en hebben we de ramen niet te ver open? We zijn te ver weg van de camper, om er heen te rennen door het noodweer. Dus we hopen maar dat het goed komt, als we eenmaal kunnen, snel naar de camper en helaas luifel hangt scheef en is de knik arm gebroken. Binnen valt de waterschade mee, dus we zetten de luifel zo goed als we kunnen stevig vast voor de nacht. Want indraaien lukt nu niet, en we zien het morgenvroeg allemaal wel.