Slovenië

Dag 17: Plitvicka Jezera – Postojna

Het zonnetje scheen alweer toen we opstonden, als alles aan de kant is gaan we weer op pad. Vandaag gaan we naar Slovenië we hebben geen zin om de toeristische route van onze Miep in de camper te volgen. Dus we slingeren onze eigen tomtom aan, deze neemt gewoon de autobaan het is wel 60 km om maar qua tijd blijft het gelijk. We hadden alleen even de drukte aan de grens niet meegerekend, van Italië naar Slovenië en van Slovenië naar Kroatië eerder deze week nergens controle of op onthoud maar vandaag dus wel. Raar want Slovenië is toch EU, al met al duurde het zeker een half uur.

Het laatste stuk maken we de fout om toch miep in de camper weer te volgen, en dat ding houd er echt van om steeds op het laatste stuk de meest toeristische route te kiezen. Dus weer bult op en bult af, we kwamen nu wel langs het kasteel op maar hadden geen zin om te stoppen want we wilde naar de Postojna Cave. De camping vandaag is de parkeerplaats van de Cave, er is een gedeelte afgezet als camperplaats. Het is gewoon een parkeerplaats maar handig als je toch de grotten wilt bezoeken. Als we wat gedronken hebben lopen we een stukje omhoog en zijn al bij de ticketverkoop, had al op internet gelezen dat je goed moest kijken welke kaart je koopt want ze proberen je combi’s aan te smeren. Dus wij lopen gewoon door naar de kassa en kopen daar een kaartje voor alleen de grot. Voor de tour van 15:00 uur zijn we net te laat, dus we kopen kaartjes voor de tour van 16:00 uur dan hebben we nog even tijd om de winkeltjes te bekijken. We wilde een ijsje eten maar 3 euro voor een Magnum is ons toch net te gek, dus we nemen maar weer een Italiaans ijsje.

Om 15:45 uur gaat de poort open en moeten we bij de bordjes van je gekozen taal gaan staan, wij hebben de Duitse gekozen zodat ma het zelf kan verstaan. Er word even wat informatie verteld en we kunnen de grot in, we trekken maar gelijk het vest aan want de temperatuur in de grot is maar 10 graden. We gaan in het treintje zitten, deze brengt ons in 20 minuten 2 km de grot in. We kijken onze ogen uit, uiteraard hebben we wel meer grotten gezien en stalagmieten en stalactieten gezien maar deze waren zo groot en de grot was gigantisch ruim. Binnen wandelen we samen met de gids 1,5 kilometer rond, we stijgen en we dalen en je komt iedere keer weer in een andere zaal. De paden zijn behoorlijk steil, maar wel breed en alles zonder opstapjes dus je hoeft gelukkig niet steeds te kijken waar je loopt. We kijken onze ogen uit, na ruim een uur met de gids gewandeld te hebben komen we weer uit bij het treintje. We moeten even wachten maar kunnen in de tussen tijd nog even het souvenirwinkeltje in tja zit je dus zo ver in de grot hebben ze er een winkeltje gebouwd! Rond 18:00 uur zijn we weer terug bij de camper, en dan is het wel heel fijn dat je dan niet meer naar een camping hoeft te rijden.

Dag 18: Postojna – Bled

Doordat we hier op een parkeerplaats staan, die gewoon naast de weg ligt zijn we al vroeg wakker. Maakt niet uit want het zonnetje schijnt alweer. We wilde toch een beetje op tijd vertrekken want de Lidl ligt hier om de hoek, er moeten wat boodschappen aangevuld worden. Als we de boodschappen binnen hebben zetten we koers naar Bled, het is niet ver en na 115 km komen we rond 11:30 uur op de camping aan. We reserveren hem vast voor 2 nachten en vertrekken weer, we willen namelijk vandaag het meer van Bohinj bekijken. Deze ligt 35 km verderop vele slaan hem over, maar nu we zo dicht in de buurt zijn willen wij er wel naar toe. Dit meer is niet zo bijzonder als het meer van bled, maar is wel groter en wij willen hem graag van boven bekijken. Dus we gaan naar het skigebied van Vogel en gaan met de gondel naar een hoogte van 1535 mtr. vanaf hier heb je een mooi uitzicht op het meer en de omgeving. We wandelen boven even rond nemen een terrasje en gaan weer met de gondel naar beneden. Want we willen ook nog even bij de waterval slap Savica gaan kijken, hiervoor moeten we 4 kilometer verder rijden wel bult op en niet al te breed. Maar staat nergens verboden voor campers, gelukkig komen we alleen een paar auto’s tegen en fietsers. Eenmaal boven kost het parkeren €3,- niet erg natuurlijk maar je merkt wel dat ze nu wel weten dat ze aan toeristen kunnen verdienen. We volgen de borden waterval bult op, en komen weer bij een winkeltje wat blijkt naar de waterval kost ook weer €3 euro p.p. Is geen geld natuurlijk maar er zijn toch mensen die klagen want het staat verder beneden ook nergens aangegeven. Wij betalen gewoon, en gaan de trappen op vanaf de parkeerplaats staat 20 min. naar de waterval nou dat werd wel iets langer. We hadden de trappen willen tellen maar het waren er zoveel dat we er maar mee gestopt waren. Onderweg wilde mensen al omdraaien want het was echt een behoorlijke klim, maar met een paar keer stoppen was het best te doen. En op het eind was het gelukkig ook allemaal de moeite waard, en we hadden eerder ook nog geen watervallen gezien 😛

Het valt hier en ook eergister ook bij Plitvice meren op dat het water zo kraakhelder is, echt niet normaal. Soms moet je goed kijken want lijkt het gewoon een pad met grote witte keien en zie je dus alleen aan de stroming dat er water is heel bijzonder. We tuffen de berg weer af eigenlijk wilde we nog even stoppen in Bohinj maar konden nergens een parkeerplaats vinden dus we rijden door naar de camping. Als we dan de rij voor de ingang zien staan zijn we oh zo blij dat wij vanmorgen al een plaatsje hadden geregeld. Het meer van Bled ziet er erg aantrekkelijk uit maar we bewaren hem voor morgen.

Dag 19: Bled

Heerlijk dagje Bled gehad, vanmorgen eerst alles op het dooie gemakje. De bedoeling is vandaag is om een rondje om het meer te gaan lopen. De zon staat al weer hoog aan de hemel, en het is aangenaam warm. Dus water in de rugzak, en rond 10:30 uur lopen we de camping af. De wandel route begint al gelijk aan het strandje van van de camping. De route is beetje heuvelachtig maar het loopt heerlijk. Je hebt iedere keer een ander zicht op het eilandje met het kerkje, na 2,5 km bereiken we de afslag naar het Kasteel van Bled. Volgens het bordje is het 15 min lopen bult op maar het restaurant is open 😛 nou dan klimmen we maar weer. Eerst ging het behoorlijk steil omhoog en daarna kwamen weer de trappen, pff al met al moesten we 100 meter de lucht in. En ja het restaurant was open maar moest je wel even entree betalen voor het kasteel, wat een boeven zijn het ook. Uiteraard wil iedereen dat wel, na zo’n klim het uitzicht vanaf boven op het meer is het meer dan de moeite waard.

Ook mag je het kasteel verder nog bezoeken, en je krijgt een kortingsbon voor in het restaurant. We hebben er even een half uurtje rond gewandeld en zijn toen weer aan de afdaling begonnen. Beneden kwamen we uit bij een heerlijk terrasje over het water dus eerst maar even wat drinken. Aan deze kant is er een stuk van het meer afgezet als zwembad, incl. baby badjes, glijbanen en springkussens. We wandelen verder want we moeten nog een stukje, we zijn nu ongeveer op de helft want we staan recht tegenover onze camping. En laat daar nou ook net een ijscokraam zijn, de Slovenen weten wel wat lekker ijs is en we nemen allebei een schepijs. Als we op 3 kwart van de route zijn, gaan we even aan de rand zitten en laten onze voeten koelen. We hadden allebei gedacht dat het water kouder zou zijn, maar dat viel reuze mee. Als onze voeten weer gedroogd zijn wandelen we weer naar de camping. Al met al was het toch een rondje van ruim 7 kilometer, dus bij de camper hebben we wel weer een ijsje verdiend :-P. Nu we zo mooi op tijd terug zijn draaien we ook nog maar voor de laatste keer een wit wasje. Kost je wel even €10,- euro (dus Slovenië is zo goedkoop niet) maar dat ligt het wel weer schoon in de kast. Vanavond ons laatste avondje Slovenië.

Dag 20: Bled – St. Johann

Zoals al gezegd laten we vandaag Slovenië achter ons maar pas nadat we de Vintgar Kloof hebben gezien, we zijn er al lekker vroeg. Om 8:45 uur stonden we al op de parkeerplaats en we waren niet de eerste 😛 Het was een mooie gezicht hoe de mist optrok boven het water. We lopen eerst helemaal tot het einde want we lopen met het water mee anders zitten we nu steeds achterom te kijken. Eerst kom je bij een kleine waterval, maar dan ben je er nog niet. Niet iedereen heeft in de gaten dat ze door moeten lopen want aan het einde is de grotere waterval en ook en entree vanaf de andere kant. Gelukkig zitten daar ook toiletten want door dat kolkende water is dat geen overbodige luxe. Daarna lopen we even rechts langs het entreehuisje naar beneden want dan kom je op de brug. Maar ook vandaar was de waterval nog niet goed te zien, we lopen daar nog een stukje links het bos in en dan zien we de waterval in zijn geheel. Na de nodige foto’s gaan we de trappen weer op naar de entree, en kopen hier een lekker bakkie koffie. We hadden gedacht dat we de hoofdprijs wel zouden betalen maar het was maar 1 euro 20 per kop. Na even lekker gezeten te hebben, beginnen we aan de terugweg. We waren blij dat we vanmorgen zo vroeg waren want op de weg terug komen we 3 schoolklassen tegen en de nodige andere toeristen.

Dus misschien was het wel iets handiger geweest als we ons vanmorgen toch vaker hadden omgedraaid. Want nu moeten we steeds wachten tot de andere mensen uit beeld zijn. Maar de nodige foto’s zijn gemaakt, en als we weer aan het begin zijn hebben we toch de 4 km vol. Op de bordjes staat 1.5 km tot aan de waterval maar het zijn dus een paar stapjes meer maar zeer zeker de moeite waard.

Rond 11:00 uur verlaten we de parkeerplaats weer, en is even passen en meten op de weg want ook al is dit een toeristische attractie de wegen zijn er niet voor gemaakt. Eenmaal op de grotere weg, maken we een afdaling van 14% en komen aan bij de autobaan naar Oostenrijk. We gooien de tank nog even vol en kopen hier gelijk een vignet voor Oostenrijk, al snel komen we bij de Karawankentunnel waar we dus in Slovenie inrijden en 7.9 km later in Oostenrijk er weer uit komen. Hierna krijgen we ook nog de Oswaldibergtunnel 4.5 km hierna had ik echt geen zin meer in de Tauerntunnel. We kiezen ervoor om de Tauernpass te rijden via Obertauern (1738mtr) en dan via Radstadt richting Flachau, we zijn het dorp ingereden maar wat is er veel veranderd in al die jaren. Het is echt helemaal volgebouwd en helemaal niet camper vriendelijk dus rondje dorp en weer weg, richting St. Johann in Pongau. Een heerlijke rustige camping, deze hadden we gekozen om morgen de Liechtensteinklamm te bezoeken, maar we lezen net op internet dat deze sinds 29 mei 2017 is afgesloten omdat er een stuk is ingestort.