Dag 1: 2 Juni 2017 Didam – Luzern

Eerst iedereen bedankt voor de Felicitaties, 

Gisterenavond het meeste al in de camper gepakt, vanmorgen alleen de fietsen er nog op en de laatste paar dingen. Maar meestal word dat toch weer meer dan je denkt  🙄  al met al rijden we om 5:45 uur thuis weg. Volgens onze Miep (lees Garmin dit jaar) zouden we rond 13:45 uur op de camping aankomen. Maar er vrij snel op de A3 begonnen de bauwstelles, echt file hebben we niet gehad maar nog wel een paar keer gestopt onderweg. 

Het is inmiddels net 15:00 uur geweest als we op de camping in Luzerne arriveren, eerst maar eens even rustig zitten. De planning was dat we zouden fietsen naar het centrum maar toen we richting camping reden, hadden we al gezien dat, dat allemaal langs de grote weg ging. Toen ik het navroeg bij de receptie was dat dus de enige mogelijkheid op de boulevard mocht niet gefietst worden. Nou dan laten wij ze lekker achterop staan en wandelen wel na het centrum. Mooi wandelpad langs het water met hier en daar wat kunstwerken en aardig wat mensen die heerlijk lagen te zonnen of al aan het zwemmen waren. Als we bijna in het centrum zijn begint het te druppelen, nu was dit wel even lekker na zo’n warme dag maar had wel even mogen wachten totdat we het 1 en ander bezichtigd hadden. Gelukkig liepen we op de brug toch droog, en daarna druppelde het wel door maar echt nat werd je er niet van.

Het diner hebben we genuttigd bij de Mac, zodat Zwitserse Mac nu afgevinkt kan worden  😛 was trouwens wel belachelijk duur maar lekker. Eerst wilde we met de bus terug naar de camping maar hebben toch maar weer gelopen gelijk de calorieën er weer af werken. Op de camping een lekker bakkie koffie gezet, en zo eerst maar eens een borrel drinken op mijn verjaardag.. 

Dag 2: Luzerne – Villeneuve

Nou de camper slaapt heerlijk, vanmorgen lekker rustig aangedaan en rond 9:30 uur weggereden van de camping.
Maar al snel werd duidelijk dat het erg druk was op de weg, Zwitsers trokken er ook op uit voor het pinksterweekend. Onze planning was de Sustenpass, maar die was nog niet open (ivm sneeuw) dus ok doen we de Furkapas maar daar heel veel oponthoud door wegwerkzaamheden. En eigenlijk stonden alle wegen richting het zuiden erg vast, we hoorde op de radio 50 km voor de Gotthard 2,5 uur vertraging.

Dus eerst maar eens tanken en een keuze gemaakt, de bergpassen laten we zitten voor vandaag. We kiezen ervoor een stuk terug te rijden naar Bern en vanaf daar af te zakken naar Villeneuve al met al was dit geen verkeerde beslissing en hebben we maar 1 stuk van 7 km in de file gestaan. Om 14:00 stonden we op ons plekkie, eerst even wat gegeten en daarna de fietsen maar eens gepakt en naar Montreux gefiets. Er loopt hier helemaal een wandel/fietspad langs het meer van Genève. Het is soms wel druk, bij het Kasteel van Chillon lagen er vieze kasseien en ging het ook nog aardig bult op en af. Het overige wegdek is niet wat we bij ons gewend zijn maar het was heerlijk fietsen.

In Montreux was er een markt helemaal langs de boulevard waar we even overheen zijn gewandeld, hier en daar was er livemuziek dus al met al een gezellige bedoeling. Uiteraard even Freddy Mercury op de foto gezet het was me bijna gelukt zonder andere mensen erop maar toch nog een spelbreker. Als we terug fietsen vallen de eerste druppels maar we komen nog droog over. Eenmaal op de camping begint het te donderen en goed te regenen, zoals het er nu naar uitziet word het een avondregen maar oh wat zullen wij dan weer lekker slapen  😛 

 

Dag 3: Villeneuve – Deiva Marina

Het heeft zo’n beetje de hele nacht geregend en nu deze morgen regent het nog steeds.
Dus we pakken snel de boel in, rond 9:00 uur gaan we op pad. Het is lekker rustig op de weg, en we rijden naar de
Grote Sint Bernhardpas. We kiezen dit keer niet voor de tunnel, echte hollanders he is gewoon belachelijk duur.

De Grote Sint Bernard-pas hoort bij de traditionele Alpenpassen, een pas van de buitencategorie met een hoogte van bijna 2500m en een stijgingspercentage van 10%. De pas is vernoemd naar de heilige Bernhard die hier in de 11e eeuw na Christus een klooster stichtte om vermoeide of overvallen reizigers op te vangen. De pas is wereldberoemd geworden door de Sint-Bernard honden, wat hier dan ook volop wordt uitgebuit. Op de top zijn de knuffels overal, zonder dat er een hond te zien is. De Grote Sint Bernard-pas verbindt Martigny met Aosta en middels de tunnel is deze ook in de winter begaanbaar.

Maar we gaan dus over de Col, het zal bij mooi weer best allemaal schitterend mooi zijn maar door de laaghangende wolken en de regen die eruit viel hebben we er dus niet echt van genoten. Onderweg naar boven dachten we wat horen we toch? nou bijna alle chipszakken opengeknapt. Boven lag nog behoorlijk wat sneeuw zoals op de foto te zien is. Eenmaal dalend aan de Italiaanse kant begon het zonnetje te schijnen. Daarna hebben we de autobaan genomen om vandaag lekker op tijd op de camping aan te komen. Al met al werd dit nog pas 16:30 uur omdat we het laatste stukje bij de camping niet door de tunnel konden en dus nog een colletje moesten nemen.

Morgen blijven we ook op deze camping omdat we morgen met de trein Cinque Terre gaan bezoeken, maar dat lezen jullie morgen wel weer. Vandaag niet zoveel foto’s had steeds druppels op de lens 

Dag 4: Cinque Terre

 Cinque Terre,

Aangezien het warm en mooi zal worden zijn we maar eens vroeg opgestaan, zodat we de trein van 8:32 uur konden nemen. Vertraging is hier eerder gewoon dan uitzondering dus met 10 minuten vertraging vertrokken we naar Monterosso.

Daar aangekomen eerst even rondgewandeld, we konden de bootoffice niet vinden waren we dus al langs opgelopen. De boot ging vandaag wel, maar kon niet bij de dorpjes aanmeren door de ruwe zee, en vaarde hij alleen naar Portovenere. We besloten het toch maar te doen, heerlijk een uurtje op het water, zonnetje erbij en de boot ging wel steeds dichter naar de wal zodat we de dorpjes beter konden zien van de waterkant. In Portovenere hebben we even een uurtje rondgelopen, leuke winkeltjes klein marktje en even rondgekeken bij de Church of Saint Peter Chiesa di San Pietro.

Om 12:00 uur weer met de boot terug deze was veel drukker dan vanmorgen rond 13:00 waren we weer terug in Monterosso, maar weer gelijk terug gewandeld naar het station. En de trein genomen naar Riomaggiore. Dat dorpje wilde ik nog wel even van dichterbij bekijken, maar de straten waren hier vergelijkbaar als in San Francisco echt steil omhoog. En was er geen weg dan waren er wel weer heel veel trappetjes, maar al met al een gezellig stadje met verschillende terrasjes. Inmiddels is het 15:30 uur en we besluiten de trein terug naar Deiva Marina te nemen, veel meer dorpjes zouden we toch niet kunnen zien wat het is best vaak wachten op een trein. Normaal zou je ook veel kunnen wandelen tussen de dorpjes, want er zijn verschillende wandelpaden aangelegd maar door noodweer en modderstromen in 2011 is er veel verwoest en nog niet gerepareerd. Het zou in 2016 in orde zijn maar de italianen kennende zal dat nog wel een tijdje duren.

 

Dag 5: Deiva Marina – Pisa

Vandaag een rustdagje, we hoefde maar 130 km te rijden naar onze volgende camping. De meeste mensen kiezen ervoor om in Pisa naar de camperplaats te gaan. Deze is goedkoop maar je staat met zijn allen om 1 grote betonplaat zonder schaduw en achter een benzinepomp.

Wij kiezen ervoor op de camping te gaan staan deze zit 800 meter van de scheve toren vandaan met alles erop en eraan. Rond 11:00 uur arriveren we hier, we mogen zelf een plekje kiezen. We zoeken er 1 uit onder een boom en dichtbij de douches. Ondanks dat het bewolkt is tikt de thermometer toch de 26 graden aan, dus luifel uit stoeltjes naar buiten en we kunnen buiten lunchen. Rond 13:00 uur wandelen we naar de toren het is echt maar 10 minuten lopen, helaas moet je het laatste stukje wel langs vele souvenirs kraampjes en verkopers met zonnebrillen en horloges.

Eenmaal bij de stadspoort zie je als eerste de millitaire met hun goed zichtbare wapens, ook liggen er rondom de toren en zijn gebouwen allemaal grote gele betonblokken op de weg om groot verkeer tegen te houden, dus wij voelen ons hier wel veilig 🙂

We moeten zeggen de toren staat schever dan we dachten, en het is best wel een raar gezicht. Daarom trekt het natuurlijk zoveel mensen, en iedereen probeert een foto te maken zodat het net lijkt om ze de toren tegen houden of juist omver drukken. Moet zeggen wij hebben het stiekem ook geprobeerd maar niet echt gelukt………

Veel meer is er in Pisa eigenlijk niet te zien, uiteraard zijn er meer mooie gebouwen en aardig wat musea’s maar dat is niet echt ons ding. We zijn nog wel even door het botanische park gewandeld maar dat viel tegen stond bijna niks in bloei. Aangezien we onze borrelglaasjes thuis waren vergeten kopen we ze hier maar als aandenken maar zelfs die zijn scheef.  😀 

Als we terug naar de camping wandelen vallen de eerste druppels, soms heel even schuilen en we komen nog aardig droog bij de camper aan. Als we even wat zitten te drinken komt de zon er goed doorheen dus we gaan lekker een middagje in de zon liggen. Te laat denken we eraan dat we ook wel even hadden kunnen gaan zwemmen. Het is inmiddels 20:15 uur en zitten nog steeds lekker buiten dus we houden het nog wel even vol.

Dag 6: Pisa – Camping Rome

Vandaag geen reisverslag, we zijn alleen 350 km afgedaald naar Rome, waar we om 13:30 uur op onze plekje stonden. Verder vanmiddag aan het zwembad gelegen, (die foto’s houden we voor ons zelf 😆 )

Morgen gaan we Rome verkennen, we zitten op een camping 5 km van het Vaticaan af, en er rijd een shuttle bus vanaf de camping. Dus makkelijker kunnen we het niet hebben, temperatuur was hier vandaag 29 graden en morgen zou het nog warmer worden. Hoop dat we daar in Vaticaanstad niet zoveel last van hebben anders liggen we zo weer aan het zwembad.

Het is nu 21:30 uur en we zitten nog steeds lekker buiten.

 

Dag 7: Rome (Vaticaan)

Vanmorgen met de shuttle van 9:00 uur zijn we vertrokken richting het Vaticaan. Wat een crime dat verkeer in Rome 😛 Druk en alles en iedereen rijd door elkaar, het valt op dat we geen buitenlanders zien rijden. Om 9:30 uur staan we onderaan het Vaticaan, we moeten aardig wat trappen bestijgen maar het is geen straf. De rij voor het Vaticaan, is al honderden meters lang, en de wachttijd word geschat op 2 uur 25 minuten. Nou dat doen we dus niet, we boeken wel een toer kost een paar centen maar je hoeft ook nergens erg lang te wachten.

Binnen lijkt het eerste gedeelte net een luchthaven, tassen, camera’s telefoons alles moet door de scanner en dan wij zelf nog. Maar uiteraard brave burgers als we zijn wij mogen door, het is even wachten op de kaartjes en dan kan de tour beginnen. Wat we allemaal gezien hebben is in woorden niet uit te drukken en ook denken wij dat de foto’s niet het hele plaatje weergeven. Je weet gewoon niet waar je kijken moet, vloer, muur, plafonds, 1 en al marmer, beelden en schilderkunsten. Maar een mensen massa daarbinnen, we hadden het wel druk verwacht maar soms liep je echt voetje voor voetje. Uiteraard waren we al onder de indruk van het museum maar daarna komt de sixtijnse kapel, en ook al mocht je daar geen foto’s maken toch stiekem gedaan kreeg wel een waarschuwing.

Nou als laatste dan de kerk, nou een kerk waar je echt kon verdwalen hier liepen we op ons dooie gemakje rond zonder gids. Helaas is het niet echt gelukt om het altaar echt duidelijk op de foto te zetten maar neem maar van ons aan het was echt geweldig. Al met al voor het hele Vaticaan heb je zo’n 3 uur nodig om te bezichtigen, daarna kun je je buiten nog aardig vermaken. We hadden eigenlijk gister moeten gaan, want toen heeft de paus op het plein gesproken hij schijnt dit 2x in de week te doen.

Aangezien het vandaag weer bloedwarm is kijken we even snel waar we morgen evt de hop en hop bus kunnen nemen en besluiten dan om de shuttle van het hotel weer op te zoeken. Wij dachten dat hij gewoon hier ieder uur weer terug ging maar met ons nog een paar andere hadden niet goed gelezen want ze houden siësta tussen 13:00 en 15:00 uur. Al met al lagen we om 16:00 uur weer lekker aan het zwembad en hebben ons nog prima even vermaakt in het bubbelbad.

Morgen dus nog een dagje Rome maar dan met de hop en of bus…….

Het lijken misschien veel foto’s maar heb er nog veel meer  😆 

Dag 8: Rome

Als eerste iedereen bedankt voor alle felicitaties met ma,

Vandaag dus een dagje Cityhoppen 😛
Om 9:00 uur weer de shuttle genomen naar het vaticaan, van daaruit is het ongeveer 20 minuten lopen naar het
St Pietersplein. Maar er is onderweg genoeg te zien, stonden alweer aardig wat mensen in de rij voor het Vaticaan Museum. Dan komen de militaire weer, en dan beginnen de souvenirs hopjes. Een beetje vervelend zijn de mensen die je weer een tour aan willen smeren, ze blijven maar zeuren. Eenmaal op het St Pietersplein vroegen we ons af waarom er zoveel mensen waren, we dachten dat er iets speciaals ging gebeuren zo druk was het. Nou het bleek dus de rij te zijn voor de kerk, die was nog langer dan voor het museum. Wat waren wij blij dat we dus gister iets meer hebben betaald en alles hebben gezien.

We gaan op zoek naar de bussen, ook hier lopen weer genoeg venters voor rond. Er zijn gele, rode en roze bussen. De roze is het goedkoopste dus die willen we hebben. Het duurde even voor we in de gaten hadden dat de mensen op de rode segways kaartjes verkochten voor welke je ook maar wilde. Dus om 10:00 uur kaartje gekocht en hup de bus in, de bedoeling was om eerst een heel rondje te blijven zitten. Maar we zijn toch onderweg maar een keer uitgestapt, bij St. Mary Major daar eerst de mac maar opgezocht dus nu kunnen we ook de Italiaanse mac afvinken :-p De bussen rijden af en aan, en je hoeft niet langer dan max 15 min te wachten op de volgende bus. De volgende stop was het Collosseum, heel imposant gebouw maar we hebben besloten hem verder niet te bezoeken het is bijna 30 graden en volop in de zon. We maken dit rondje af, en gaan gewoon nog een rondje want je ziet zoveel onderweg en soms weet je niet waar je kijken moet dus nu alles nog een keer rustig bekijken. We zitten immers op het bovendek, heerlijk in de wind en het zonnetje.

Eigenlijk stonden de Spaanse trappen ook op het programma, maar die hebben we van afstand gefotografeerd. Temperatuur is inmiddels flink gestegen en Rome is niet vlak. Dus we gaan bij stop 7 rechtsaf ipv links af en lopen zo naar de Trevi fonteinen. Ok je weet dat het iets bijzonders is maar als je er dan bij staat wow, en al die mensen. Hierna gaan we wandelend naar plaza Navona het plein met de 3 fonteinen was even zoeken, en een stukje fout gelopen Maps had er veel moeite mee maar we zijn er gekomen. De drukte viel hier wel mee, maar je krijgt ze niet op de foto zonder andere mensen erop. Het is inmiddels 17:15 uur dus de bus van 17:30 uur gaan we niet halen, het is ongeveer nog 3,5 km terug wandelen naar de bushalte. Dit doen we in alle rust, kopen nog een souvenir en wat te drinken (1 cola 1 ijsthee samen €7 euro zeggen ze zonder blikken of blozen) Om 18:15 uur zijn we bij de halte, en de bus komt netjes om 18:30 uur voorrijden en we zijn rond 19:00 uur terug op de camping.

We weten dat we niet alles hebben gezien, maar we hebben genoten en hetgeen wat we wilde hebben we gezien, maar je zou je hier best 3 a 4 dagen kunnen vermaken. Morgen pakken we de boel weer in, en vertrekken we richting San Marino.

Dag 9: Rome – San Marino

Vandaag geen verslag staan op een camperplek in San Marino. Zonder enige voorzieningen.

Morgen naar het Gardameer.

Dan nu de update

Het is zaterdagmorgen maar toch sta je hier in de file ook om de stad uit te komen. Het is veel duw en trek werk maar zonder brokken komen we bij de autobaan. De bedoeling was langs de adriatische kust omhoog te rijden maar aangezien het weekend is en schitterend weer. Staan er behoorlijke files naar de kust, dus onze miep kiest voor de route door de binnenlanden. Ook niks mis mee, totdat ze het laatste stukje wel erg toeristisch ging. Man wat een bulten en weggetjes helaas kwamen we ook nog veel wielrenners tegen. Die niet zo heel blij met ons waren, het ging zo steil naar beneden dat wij ingehaald werden door de wielrenners 😛

Nou eindelijk de bordjes San Marino maarja dat ligt ook op een berg, en heel veel 1 richting verkeer en dan is het best vervelend als je de eerst keer de camperplaats voorbij rijd. Bordje staat in de bocht maar dan moet je ook al rechtsaf, al met al staan we om 16:00 uur op de parkeerplaats eerst nog op het eerste plateau maar daar staan verder geen campers als ik even te voet ga kijken, want ook dit was 1 richtingsweg en staan er gelukkig meerdere campers op het 2e plateau.

Als we even wat gedronken hebben, beginnen we aan de klim en dit was echt een beste klim stonden zowat steil tegen de berg. En daarna nog een paar trappetjes om het af te maken en dan zijn we bij de gondel. Voor €4,50 pp een retourtje naar de oude stad boven op de de berg monte Titano 749 mtr hoog. Een beetje jammer zijn alle souvenirs winkeltjes tussen de mooie oude gebouwen. Het is hier ook legaal om wapens te komen en daar hebben ze ook genoeg winkels van. We lopen er ongeveer 1.5 uur rond en bewonderen de mooie torens en het Palazzo Pubblico San Marino plein hier staat het regeringsgebouw. Op weg naar de lift lopen we ook nog even langs de oude Basseliek deze is bijzonder door zijn grote ronde pilaren. De gondel brengt ons in 2 minuten weer naar beneden, en gelukkig hoeven we nu alleen nog bult af te lopen naar onze camper.

Dag 10: San Marino – Gardameer

Voor diegene die meelezen, gisteren Rome – San Marino is nu ook bijgewerkt.

We zijn vroeg wakker, was een heerlijk nachtje je hoort hier ook werkelijk helemaal niks. Als we van de parkeerplaats afrijden kunnen we dus alleen maar linksaf, en gelukkig 1 richtingsweg want breed is het niet en weer steil naar beneden. We hebben geluk dat we moeten tanken, halen we toch nog een klein voordeeltje uit dit belasting vrije staatje. De diesel kost hier maar € 1.16 we hebben eerder deze week ook al €1.35 hebben betaald en later vandaag zouden we nog prijzen zien tussen de €1.57 en €1.79 dus dat scheelde wel even op een tank van bijna 90 liter.

We maken even een tussenstop in Imola, nu we zo dicht in de buurt zijn gaan we uiteraard even naar het Circuit. Het was een mooie wandeling door een park, naar de beruchte Tamburello-bocht. Je word toch wel even stil hoeveel mensen er na zoveel jaar nog steeds vlaggen en andere dingen ophangen. Hierna gaan we verder richting het Gardameer, om 12:30 uur arriveren we op de camping maar al snel word het duidelijk dat deze helemaal vol is. Oh zo vroeg in het seizoen we dachten dat we niet hoefde te reserveren. Foutje maar gelukkig zitten hier tig campings, we gaan het bij de buren proberen. Deze is eigenlijk ook vol, maar de nederlandse eigenaresse zegt dat ze nog een uitval plaatsje heeft en dat we even mogen gaan kijken of we het wat vinden. Nou mooi grasveldje waar je nog met 3 campers kunt staan incl stroom, achteraf was dit nog mooier dan de officele plaatsen want tijdens ons wandelrondje camping bleek wel dat deze echt als een mierenhoop op elkaar waren gestapeld. Aangezien het nog zo vroeg is besluiten we op de fiets te springen en 10 km verder in Sirmione te gaan kijken. De fietspaden zijn redelijk te noemen soms moet je wel over de grote weg, maar dat is niet echt een probleem.

Sirmione staat bekent om 1 van de mooiste dorpjes aan het Gardameer, je komt binnen via een indrukwekkende poort die bij het Catello de Sirmione hoort. Hierna hebben we de Panoramische route gelopen, waarbij je veel uitzicht hebt op het meer. De terugweg via de drukke winkelstraat, het draait hier echt puur om toerisme en de ene ijscobar naar de andere. Maar wij hebben even overgeslagen. We fietsen op ons dooie gemakje weer terug naar de camping en gaan nog even aan bij de Lidl aan we moeten hoog nodig nieuw spul  voor de muggen hebben. Gewapend met wierook, citroenkaarsen en een spuitbusje gaan we terug naar de camping. Het is nu 22:15 uur en we zitten nog steeds lekker buiten, we hopen dat we genoeg bewapend zijn.

Dag 11: Gardameer (Borghetto)

Vanmorgen eerst maar eens lekker geluierd en nog 2 nachten bij geboekt. Het fijne van zo’n uitvalplekje is dat de meeste daarna toch op een echte plek willen gaan staan. Maar wij staan hier prima, nu een heel veldje delen met een engelse camper. Zal morgen eens een foto maken wat voor een plekje we hebben, kan nu even niet alle was hangt buiten  🙄 

Rond 11:30 uur toch maar eens de fietsen gepakt, we willen vandaag fietsen naar Borghetto dat ligt hier ongeveer 16 km. vandaan. Onderweg blijkt dat we dus markt in het dorp hebben, nou daar gaan we natuurlijk even snuffelen. Maar met 28 graden en zwart van het volk hadden wij er al snel genoeg van. Maar de markt is zo groot dat we moesten zoeken waar we onze fietsen hadden geparkeerd, je kan hier dus gewoon verdwalen op een markt.

Uiteraard fietsen we eerst een stukje verkeerd, hadden niet in de gaten dat we het grindpad naar beneden moesten fietsen. Deze hebben we later ook maar lopend afgedaald, hierna hadden we nog een stukje grind en daarna ging het over in een geasfalteerd fietspad. Het was heerlijk fietsen langs het water, en gelukkig ook hier en daar wat schaduw het was echt warm vandaag het ging de 30 graden door.

Borghetto dit dorpje ligt gebouwd net boven de rivier, het water komt langs of onder het handje vol huisjes die er staan. Ook zijn er nog watermolens nog steeds in bedrijf om rijst en tarwe te verwerken, gelukkig kunnen we hier onze waterflesjes weer vullen en kopen we een lekker italiaans ijsje. De eerste echte deze vakantie, als we uitgewandeld zijn beginnen we weer aan de terugweg. Bij het gemaal stoppen we even, en hier doet iemand goede zaken met ijsjes en lekker koel drinken :-p Rond 16:30 uur arriveren we moe maar voldaan weer bij onze camper.

Vanavond nog even 2 wasjes gedraaid, en heerlijk geknutseld op de skottel. Het is nu 21:15 uur en nog steeds 27 graden buiten dus ik denk dat we nog wel een tijdje blijven zitten.

Dag 12: Gardameer (Lazise)

Zoals beloofd eerst wat foto’s van ons plekkie (incl huisdieren), zoals al verteld hadden we dit plekkie gekregen toen we aankwamen omdat ze verder geen plaats meer hadden. Het was dus geen originele plek, de dag van aankomst stond er nog een Tjech voor ons en een Duitser achter ons. Maar die gingen gelijk de volgende dag naar een originele plek, maar de Engelse bleven ook nog staan. Later zou blijken dat we het hele stuk alleen hadden want de Engelse trokken verder.

Na weer heerlijk lang gerelaxt te hebben, we hadden eerst het idee om een boottocht te maken maar het is zo heiig dus we zijn bang dat we daar niet veel aan hebben. Dus pakken we weer onze fietsen en gaan vandaag 14 km verderop naar Lazise. Volgens de receptie zou er een schitterend fietspad langs het water liggen. In het begin wat het mooi aangelegd maar al snel kwamen de hobbels en gaten. Daarna nog een stuk grind, door het losse zand van het strand en dan hadden we ook nog stukken door bosjes waar helemaal niks was. Bij een bootwerf moesten we afstappen want dat was zo smal langs het water dat er op elkaar gewacht moest worden. Al met al, hele weg langs het water, en we verwachten ook niet echt hetzelfde als bij ons. Maar door de fietsroute van gisteren waren we toch een beetje verwend 😛

We hebben heerlijk door Lazise geslenterd, het was er eigenlijk wel te warm voor maar een goede reden om maar weer eens een lekker italiaans ijsje te eten. En ja broertje we geloven je wel dat het hier savond nog meer pitoresker zal lijken maar de fietsroute die we gehad hebben was echt niet in het donker te doen. We kiezen er dan ook voor om via de grote weg terug te fietsen. Uhmm beide fietsen oververhit ofzo, die van ma deed al een paar dagen moeilijk wilde dan niet aan. Na tig x accu los en frustelen aan draadjes kwam er dan toch leven in, tot op dit moment doet helemaal niks meer. Die van mij, alles wat er op de computer kan branden is aan, maar doet verder helaas ook niks. Lekker dan want we kijken al gelijk tegen een bult aan 😛 na veel gehijg en gepuf komen we een stukje vooruit. Maar met 32 graden en de zon volop valt het echt niet mee, als ik nog een beetje aan het drukken ben hoor ik een piepje schijnt dat hij nu op 1 ondersteuning staat. Het is niet veel maar helpt wel een beetje dus zadel voor ma lager gezet en ik neem haar fiets. Het was behoorlijk afzien maar rond 16:00 uur bereieken we weer onze camping. Als we wat zitten te drinken blijven we zweten we zijn echt oververhit en besluiten snel richting zwembad te gaan, dit was een heerlijke verkoeling.

Savonds doen we dan ook helemaal niks meer we lopen nog even naar het strand om de lichtjes aan de overkant van het water te fotograferen. Maar is erg handig als ik dan het statief in de camper laat liggen, met die lange sluitertijd kan ik de camera niet stil houden dus dat is niet veel geworden. Nu was het niet zo heel ver naar de camper, misschien 200 mtr maar wel een hele steile bult. Maar daar had ik geen zin meer in 😛

Dag 13: Gardameer – Venetië

Vandaag weer alle tijd want we hoeven maar 200 km te rijden naar Venetië, eenmaal op de camping gaan we gelijk naar de boot. Het is vandaag vies benauwd hartstikke bewolkt en 35 graden, op boot kunnen we even uitwaaien. Als we eindelijk besluiten om een terrasje te pakken en we zitten net. Begint het personeel heen en weer te rennen, iedereen kijkt naar de lucht en ja wat er aankomt ziet er niet te best uit. We besluiten maar om verder te lopen en vast beschutting te zoeken, we waren net op tijd. Begint me toch te waaien en te regenen, kalk vliegt van de muren iedereen met de rug naar de wind en bescherming zoeken bij elkaar. Moet zeggen was best apart, want de wind komt dan ineens door die kleine steegjes.

Als wij dan allemaal zo staan te schuilen trotseerd een marktkoopman de zeikende regen en of we paparaplus of ponchos willen kopen, iedereen schiet in de lach. Na 10 minuten is het ergste over, en we wandelen verder. Hier en daar nog wel een spat maar het is nog steeds bijzonder warm dus dat is wel lekker. We hebben al met al toch zo’n 6 km door de stad gesjouwd en het meest belangrijke allemaal gezien. Uiteraard waren de belangrijkste punten de Rialtobrug, en het San Marco plein maar ook de basilica di santa Maria was bijzonder, de canal Grande met al zijn boten, en de brug der zuchten.

Het blijft bijzonder als je door de stad wandelt kom je af en toe door straatjes die nergens naar toe lijken de leiden, maar dan slingert het links en rechts en je komt weer voor een brug om het water over te steken. Soms lijkt het stil en verlaten maar na de zoveelste bocht, kom je ineens mensen tegen ook met rolkoffers want die gaan allemaal wandelend naar het hotel. We moeten even wachten op de boot terug naar de camping, maar dat is hier geen straf. Het is altijd leuk mensen te kijken, en we zitten net bij de halte van de lijnboot. Die boten komen en gaan, en soms moeten mensen echt rennen want ze meren aan en zijn ook gelijk weer weg.

Eenmaal terug op de camping eten we wat, en doen dan een rondje camping. Zo blij dat we vanmiddag waren dat we ramen en deuren nog dicht hadden toen we in Venetië liepen, hadden we nu een klein probleem. Want het noodweer komt weer ineens opzetten en zelf gaan we uiteraard schuilen, en als we dan net een veilig plekje hebben gevonden beginnen we ons af te vragen shit zou de luifel het houden, en hebben we de ramen niet te ver open? We zijn te ver weg van de camper, om er heen te rennen door het noodweer. Dus we hopen maar dat het goed komt, als we eenmaal kunnen, snel naar de camper en helaas luifel hangt scheef en is de knik arm gebroken. Binnen valt de waterschade mee, dus we zetten de luifel zo goed als we kunnen stevig vast voor de nacht. Want indraaien lukt nu niet, en we zien het morgenvroeg allemaal wel.

Dag 14: Venetië

Nou vandaag de schade maar eens bekijken, we zijn in ieder geval niet de enige met stormschade.
Helaas krijgen we de luifel niet ver genoeg in, dus ik laat de receptie naar een fiat/camper service hier in Venetië bellen. Ze bellen terug want de baas is niet in de garage, we gingen er al vanuit dat het een tijdje zou duren maar binnen het uur werden we door de receptie gebeld. Daar word me verteld dat ze eraan komen, dus ik leg uit waar we staan in op Fusina heb je namelijk geen vaste plekken iedereen mag een plekje uitzoeken.

Met een halfuur komt er een sleepwagen aan, duh die hebben we niet nodig het gaat om de luifel. En dan leuk dat zo’n man alleen Italiaans spreekt, hij was wel heel grappig hij zei ik kom uit Roemenië en ik spreek toch ook Italiaans 😛 Met handen en voeten word ons duidelijk dat we de luifel zover mogelijk in gingen draaien, ik dacht hij draait hem kapot maar nu ging hij wel verder dan dat wij hem kregen. Dus nu moesten hem volgen, bij de receptie maar gestopt zodat ze konden vertalen wat nou de bedoeling precies is. We moesten dus mee naar de garage, want het kon niet op locatie gemaakt worden oke rijden we wel mee. Onderweg op de autobaan gaat hij de vluchtstrook op en komt naar de camper lopen heel verhaal in het Italiaans maar veel snapte we er niet van. Dus ik geef hem mijn telefoon en druk het nummer van de camping in en zeg klets daar maar tegen. De vertaling was, wij moesten op de vluchtstrook blijven wachten want hij moest nog een pechgeval ophalen. Nou daar sta je dan, het zou 10 minuten duren nou in Italië is dat een half uur. Nou ja maakt niet uit wij volgen weer want er rijd nu ook een Nederlandse auto met caravan achter hem. Eenmaal bij de garage is er gelukkig iemand die Engels spreekt, hij vraagt wanneer moet het gemaakt worden ik zeg nu! Nou dat kan niet mevrouw we hebben pauze van 12:00 uur tot 14:00 uur. Dus wij samen met de andere Nederlander dus wij staan hier nu 2 uur voor jan……, ja oude baas kwam erbij en er ging niks meer gebeuren de camper mocht blijven staan maar wij moesten van het terrein af. Ik zeg niet zonder camper (gek) 2 uur zonder eten, drinken wc dacht het niet. Oke zei hij of ik dan maar even vast €120 euro wilde aftikken voor het ophalen, dan mocht ik camper buiten de poort zetten!

Oplichters, maar vooruit eenmaal buiten de poort is het me toch te gek dat we zo lang moeten wachten. Ik zet de gasfles naast de camper, en als ik daar op ga staan kan ik bij de luifel. Hij wil nog niet helemaal in maar met riempjes en trekbandjes zit hij naar ons idee vast genoeg. Helaas moeten we nu wel wachten want ik heb nog geen rekening, dan lunchen we zelf ook maar. Om 14:00 uur komen monteurs weer naar buiten, ik zeg hoef niet meer geef me maar rekening en met gierende banden weer weg hier. 

Terug op de camping, gaan we in de relax stand. We gaan nu al lekker douchen is verder bijna niemand op de camping. Vanavond besluiten we toch nog een keer naar Venetië te varen, eens zien hoe gezellig er alles uitziet in het donker. We nemen de boot van 20:00 uur en moeten zorgen dat we de boot van 22:30 uur weer terug nemen want verder is er geen mogelijkheid. Nou we hebben genoten zo gezellig met al die grachtjes en terrasjes we hebben er geen minuut spijt van. We kopen hier ons laatste Italiaanse ijsje want morgen trekken we verder naar Kroatië.

 

Dag 15: Venetië – Plitvicka Jezera

Vandaag niet zoveel te vertellen het was een reisdag, we hadden eerst nog eens stukje Italië, daarna een stukje door Slovenie om vervolgens in Kroatie te eindigen. We vertrekken met met een waterig zonnetje, maar de temperatuur was nog steeds abnormaal hoog. Om 9:30 uur was het 27 graden, maar er kwam al wel steeds meer bewolking. Soms een paar spetters niks van betekenis maar eenmaal de grens over in Kroatië ging het los. Regen, hagel wind en onweer kregen we om de oren. En uiteraard op het moment als we het laatste stuk binnendoor moeten.

Eerst ging het nog wel maar toen het nog harder ging waaien de camper maar even aan de kant gezet want je weet maar nooit op welke bergweggetjes je komt te rijden. Na 10 minuten werd het wat minder en trekken we verder nou net links afgeslagen en misschien 700 meter gereden komt de hagel met bakken uit de lucht gelukkig met de wind van rechts dus de camper zover mogelijk tegen de struiken onder de bomen gezet. Wat een herrie geeft dan toch in zo’n camper, als het wat minder word gaan we het weer proberen gelukkig rijden we er niet alleen. Maar niet iedereen heeft zin om de kar te trekken als ze dan een tijdje voorop hebben gereden schuiven ze aan de kant en sluiten achter de rij weer aan.

Gelukkig zat er een Kroaat voor ons en die bleef volhouden, het is gewoon fijn om iemand voor je te hebben want soms kwam echt het water klotsend de berg af of stonden er diepen plassen op de weg. Wij staan gelukkig best hoog op de banden maar die Kroaat voor ons had een Peugeo-tje die moet volgens ons toch soms natte voeten hebben gekregen.

Het laatste stuk klaarde het op en dachten we eerst dat ze aan deze kant van de berg niks gehad hadden maar ook lag hier toch nog wel aardig wat hagel. Rond 16:00 uur arriveren we op autocamp Karona, het is droog en rond de 22 graden dus stoelen naar buiten en nog even lekker zitten. Daarna doen we een rondje camping en het rommelde nog steeds in de verte eenmaal terug bij de camper snel de stoelen maar weer naar binnen. Binnen het half uur komt de regen en de hagel weer met bakken uit de lucht, en ook onweert het weer flink. Die knallen die je hier hoort zijn echt niet normaal, heb geprobeerd te filmen maar door het lawaai van de hagel op het dak hoor je het niet. Vanaf 20:15 uur is het dan eindelijk droog, en horen we ook niks meer rommelen dus ramen en deuren op kan het even lekker doorwaaien. En nu maar hopen dat het morgen mooi weer is want om 9:00 uur stappen we op de shuttle naar Plitvice Meren.

Dag 16: Plitvicemeren

Toen we opstonden was het nog steeds bewolkt en er vielen zelf wat druppels, als dat vandaag maar goed komt.
Als we ons gaan aankleden is het twijfelen wat we aan gaan doen, want koud is het niet. Nou dan gewoon een t-shirt de windjacks zitten toch in de rugzak. Als we op de shuttlebus staan te wachten horen we zo om ons heen dat veel mensen toch wel storm en hagelschade hebben.Het was dan ook echt bar en boos gister, dus laten we maar hopen dat we dat niet meer meemaken. De bus is er precies om 9:00 uur en brengt ons 10 minuten verderop naar de ingang van het park, er staat een kleine rij bij de ingang maar we zijn toch al wel snel binnen.

Als je dan de eerste bocht omloopt zie je al gelijk watervallen, wij gaan eerst even kijken welke route we gaan lopen en we kiezen voor route C. Deze zal ongeveer 8 km lang zijn en maakt ook gebruik van de boot en de bus en zien we beide delen van het park. De wandelpaden zijn mooi aangelegd en duidelijk aangegeven, we gaan eerst naar de grootste waterval de Veliki Slap want daar zal het straks wel een stuk drukker zijn. Daarna wandelen we richting de boot, over het eerste stuk hebben we toch zeker 1,5 uur gelopen nou ja, je staat vaak stil om foto’s te maken.

Bij de boot is het aardig druk wij besluiten eerst de toiletten op te zoeken en daarna een lekkere cappuccino met apfelstrudel te verorberen het was heerlijk en dat voor 50 Kuna (zo’n 7 euro als we op onze manier omrekenen) uiteraard gaan we ook even snuffelen in het souvenirwinkeltje. De rij bij de boot is nu wat minder dus we sluiten aan, de boten varen nu af en aan dus gaat lekker snel en we varen zo’n 25 minuten. We worden wel aan de verkeerde kant van het water afgezet dus moeten overstappen op de andere boot maar daar is het gelukkig niet zo druk. En we kunnen weer aan de wandel hier zijn we bordje C even kwijt maar echt verdwalen kun je hier niet. Het is een behoorlijk klim naar boven maar het loopt wel heel gemakkelijk. Tenminste wij komen niet afgepeigerd boven aan, soms zitten er ook vlakke stukken tussen maar als je dan boven staat denk wow zo hoog geklommen. Aangekomen bij station 3 willen we ijsje kopen maar hier kunnen we niet pinnen en ik wil geen Kuna’s dan niet. De rest van de gebouwen is nog in aanbouw dus hier zal ook best een restaurant en souvenirwinkeltje komen genoeg animo voor. Dan komt de bus 😛 vrachtwagen met 3 wagons maar we kunnen allemaal in 1x mee, en ook die dingen rijden af en aan. Soms moeten ze onderweg op elkaar wachten want er zijn maar weinig plekken waar ze elkaar kunnen passeren. Bij station 2 blijven we nog zitten om dan bij Station 1 uit te stappen, vanaf hier is het nog een half uurtje wandelen naar de uitgang maar heb je iedereen keer een mooi overzicht van bovenaf.

Om 14:30 uur verlaten wij het park, kopen buiten in de souvenirwinkel nog wel even een ijsje, hierna hebben we natuurlijk geen zin om 2 uur te wachten op de shuttlebus. Ik vraag wat een taxi kost dit was 100 Kuna (14 euro) maar aangezien het een busje was heb ik even een Engels stel wat naast ons zat gevraagd do you want to share a taxi 😛 dus voor 7 euro waren wij weer terug op de camping. De zon was heerlijk gaan schijnen dus de rest van de middag nog lekker een tijdje in de zon gelegen.

Dag 17: Plitvicka Jezera – Postojna

Het zonnetje scheen alweer toen we opstonden, als alles aan de kant is gaan we weer op pad. Vandaag gaan we naar Slovenië we hebben geen zin om de toeristische route van onze Miep in de camper te volgen. Dus we slingeren onze eigen tomtom aan, deze neemt gewoon de autobaan het is wel 60 km om maar qua tijd blijft het gelijk. We hadden alleen even de drukte aan de grens niet meegerekend, van Italië naar Slovenië en van Slovenië naar Kroatië eerder deze week nergens controle of op onthoud maar vandaag dus wel. Raar want Slovenië is toch EU, al met al duurde het zeker een half uur.

Het laatste stuk maken we de fout om toch miep in de camper weer te volgen, en dat ding houd er echt van om steeds op het laatste stuk de meest toeristische route te kiezen. Dus weer bult op en bult af, we kwamen nu wel langs het kasteel op maar hadden geen zin om te stoppen want we wilde naar de Postojna Cave. De camping vandaag is de parkeerplaats van de Cave, er is een gedeelte afgezet als camperplaats. Het is gewoon een parkeerplaats maar handig als je toch de grotten wilt bezoeken. Als we wat gedronken hebben lopen we een stukje omhoog en zijn al bij de ticketverkoop, had al op internet gelezen dat je goed moest kijken welke kaart je koopt want ze proberen je combi’s aan te smeren. Dus wij lopen gewoon door naar de kassa en kopen daar een kaartje voor alleen de grot. Voor de tour van 15:00 uur zijn we net te laat, dus we kopen kaartjes voor de tour van 16:00 uur dan hebben we nog even tijd om de winkeltjes te bekijken. We wilde een ijsje eten maar 3 euro voor een Magnum is ons toch net te gek, dus we nemen maar weer een Italiaans ijsje.

Om 15:45 uur gaat de poort open en moeten we bij de bordjes van je gekozen taal gaan staan, wij hebben de Duitse gekozen zodat ma het zelf kan verstaan. Er word even wat informatie verteld en we kunnen de grot in, we trekken maar gelijk het vest aan want de temperatuur in de grot is maar 10 graden. We gaan in het treintje zitten, deze brengt ons in 20 minuten 2 km de grot in. We kijken onze ogen uit, uiteraard hebben we wel meer grotten gezien en stalagmieten en stalactieten gezien maar deze waren zo groot en de grot was gigantisch ruim. Binnen wandelen we samen met de gids 1,5 kilometer rond, we stijgen en we dalen en je komt iedere keer weer in een andere zaal. De paden zijn behoorlijk steil, maar wel breed en alles zonder opstapjes dus je hoeft gelukkig niet steeds te kijken waar je loopt. We kijken onze ogen uit, na ruim een uur met de gids gewandeld te hebben komen we weer uit bij het treintje. We moeten even wachten maar kunnen in de tussen tijd nog even het souvenirwinkeltje in tja zit je dus zo ver in de grot hebben ze er een winkeltje gebouwd! Rond 18:00 uur zijn we weer terug bij de camper, en dan is het wel heel fijn dat je dan niet meer naar een camping hoeft te rijden.

Dag 18: Postojna – Bled

Doordat we hier op een parkeerplaats staan, die gewoon naast de weg ligt zijn we al vroeg wakker. Maakt niet uit want het zonnetje schijnt alweer. We wilde toch een beetje op tijd vertrekken want de Lidl ligt hier om de hoek, er moeten wat boodschappen aangevuld worden. Als we de boodschappen binnen hebben zetten we koers naar Bled, het is niet ver en na 115 km komen we rond 11:30 uur op de camping aan. We reserveren hem vast voor 2 nachten en vertrekken weer, we willen namelijk vandaag het meer van Bohinj bekijken. Deze ligt 35 km verderop vele slaan hem over, maar nu we zo dicht in de buurt zijn willen wij er wel naar toe. Dit meer is niet zo bijzonder als het meer van bled, maar is wel groter en wij willen hem graag van boven bekijken. Dus we gaan naar het skigebied van Vogel en gaan met de gondel naar een hoogte van 1535 mtr. vanaf hier heb je een mooi uitzicht op het meer en de omgeving. We wandelen boven even rond nemen een terrasje en gaan weer met de gondel naar beneden. Want we willen ook nog even bij de waterval slap Savica gaan kijken, hiervoor moeten we 4 kilometer verder rijden wel bult op en niet al te breed. Maar staat nergens verboden voor campers, gelukkig komen we alleen een paar auto’s tegen en fietsers. Eenmaal boven kost het parkeren €3,- niet erg natuurlijk maar je merkt wel dat ze nu wel weten dat ze aan toeristen kunnen verdienen. We volgen de borden waterval bult op, en komen weer bij een winkeltje wat blijkt naar de waterval kost ook weer €3 euro p.p. Is geen geld natuurlijk maar er zijn toch mensen die klagen want het staat verder beneden ook nergens aangegeven. Wij betalen gewoon, en gaan de trappen op vanaf de parkeerplaats staat 20 min. naar de waterval nou dat werd wel iets langer. We hadden de trappen willen tellen maar het waren er zoveel dat we er maar mee gestopt waren. Onderweg wilde mensen al omdraaien want het was echt een behoorlijke klim, maar met een paar keer stoppen was het best te doen. En op het eind was het gelukkig ook allemaal de moeite waard, en we hadden eerder ook nog geen watervallen gezien 😛

Het valt hier en ook eergister ook bij Plitvice meren op dat het water zo kraakhelder is, echt niet normaal. Soms moet je goed kijken want lijkt het gewoon een pad met grote witte keien en zie je dus alleen aan de stroming dat er water is heel bijzonder. We tuffen de berg weer af eigenlijk wilde we nog even stoppen in Bohinj maar konden nergens een parkeerplaats vinden dus we rijden door naar de camping. Als we dan de rij voor de ingang zien staan zijn we oh zo blij dat wij vanmorgen al een plaatsje hadden geregeld. Het meer van Bled ziet er erg aantrekkelijk uit maar we bewaren hem voor morgen.

Dag 19: Bled

Heerlijk dagje Bled gehad, vanmorgen eerst alles op het dooie gemakje. De bedoeling is vandaag is om een rondje om het meer te gaan lopen. De zon staat al weer hoog aan de hemel, en het is aangenaam warm. Dus water in de rugzak, en rond 10:30 uur lopen we de camping af. De wandel route begint al gelijk aan het strandje van van de camping. De route is beetje heuvelachtig maar het loopt heerlijk. Je hebt iedere keer een ander zicht op het eilandje met het kerkje, na 2,5 km bereiken we de afslag naar het Kasteel van Bled. Volgens het bordje is het 15 min lopen bult op maar het restaurant is open 😛 nou dan klimmen we maar weer. Eerst ging het behoorlijk steil omhoog en daarna kwamen weer de trappen, pff al met al moesten we 100 meter de lucht in. En ja het restaurant was open maar moest je wel even entree betalen voor het kasteel, wat een boeven zijn het ook. Uiteraard wil iedereen dat wel, na zo’n klim het uitzicht vanaf boven op het meer is het meer dan de moeite waard.

Ook mag je het kasteel verder nog bezoeken, en je krijgt een kortingsbon voor in het restaurant. We hebben er even een half uurtje rond gewandeld en zijn toen weer aan de afdaling begonnen. Beneden kwamen we uit bij een heerlijk terrasje over het water dus eerst maar even wat drinken. Aan deze kant is er een stuk van het meer afgezet als zwembad, incl. baby badjes, glijbanen en springkussens. We wandelen verder want we moeten nog een stukje, we zijn nu ongeveer op de helft want we staan recht tegenover onze camping. En laat daar nou ook net een ijscokraam zijn, de Slovenen weten wel wat lekker ijs is en we nemen allebei een schepijs. Als we op 3 kwart van de route zijn, gaan we even aan de rand zitten en laten onze voeten koelen. We hadden allebei gedacht dat het water kouder zou zijn, maar dat viel reuze mee. Als onze voeten weer gedroogd zijn wandelen we weer naar de camping. Al met al was het toch een rondje van ruim 7 kilometer, dus bij de camper hebben we wel weer een ijsje verdiend :-P. Nu we zo mooi op tijd terug zijn draaien we ook nog maar voor de laatste keer een wit wasje. Kost je wel even €10,- euro (dus Slovenië is zo goedkoop niet) maar dat ligt het wel weer schoon in de kast. Vanavond ons laatste avondje Slovenië.

Dag 20: Bled – St. Johann

Zoals al gezegd laten we vandaag Slovenië achter ons maar pas nadat we de Vintgar Kloof hebben gezien, we zijn er al lekker vroeg. Om 8:45 uur stonden we al op de parkeerplaats en we waren niet de eerste 😛 Het was een mooie gezicht hoe de mist optrok boven het water. We lopen eerst helemaal tot het einde want we lopen met het water mee anders zitten we nu steeds achterom te kijken. Eerst kom je bij een kleine waterval, maar dan ben je er nog niet. Niet iedereen heeft in de gaten dat ze door moeten lopen want aan het einde is de grotere waterval en ook en entree vanaf de andere kant. Gelukkig zitten daar ook toiletten want door dat kolkende water is dat geen overbodige luxe. Daarna lopen we even rechts langs het entreehuisje naar beneden want dan kom je op de brug. Maar ook vandaar was de waterval nog niet goed te zien, we lopen daar nog een stukje links het bos in en dan zien we de waterval in zijn geheel. Na de nodige foto’s gaan we de trappen weer op naar de entree, en kopen hier een lekker bakkie koffie. We hadden gedacht dat we de hoofdprijs wel zouden betalen maar het was maar 1 euro 20 per kop. Na even lekker gezeten te hebben, beginnen we aan de terugweg. We waren blij dat we vanmorgen zo vroeg waren want op de weg terug komen we 3 schoolklassen tegen en de nodige andere toeristen.

Dus misschien was het wel iets handiger geweest als we ons vanmorgen toch vaker hadden omgedraaid. Want nu moeten we steeds wachten tot de andere mensen uit beeld zijn. Maar de nodige foto’s zijn gemaakt, en als we weer aan het begin zijn hebben we toch de 4 km vol. Op de bordjes staat 1.5 km tot aan de waterval maar het zijn dus een paar stapjes meer maar zeer zeker de moeite waard.

Rond 11:00 uur verlaten we de parkeerplaats weer, en is even passen en meten op de weg want ook al is dit een toeristische attractie de wegen zijn er niet voor gemaakt. Eenmaal op de grotere weg, maken we een afdaling van 14% en komen aan bij de autobaan naar Oostenrijk. We gooien de tank nog even vol en kopen hier gelijk een vignet voor Oostenrijk, al snel komen we bij de Karawankentunnel waar we dus in Slovenie inrijden en 7.9 km later in Oostenrijk er weer uit komen. Hierna krijgen we ook nog de Oswaldibergtunnel 4.5 km hierna had ik echt geen zin meer in de Tauerntunnel. We kiezen ervoor om de Tauernpass te rijden via Obertauern (1738mtr) en dan via Radstadt richting Flachau, we zijn het dorp ingereden maar wat is er veel veranderd in al die jaren. Het is echt helemaal volgebouwd en helemaal niet camper vriendelijk dus rondje dorp en weer weg, richting St. Johann in Pongau. Een heerlijke rustige camping, deze hadden we gekozen om morgen de Liechtensteinklamm te bezoeken, maar we lezen net op internet dat deze sinds 29 mei 2017 is afgesloten omdat er een stuk is ingestort.

Dag 21: St. Johann – Zell am See

Nu de Liechtensteinklamm kwam te vervallen hadden we dus de hele dag voor de Gross Glockner. Rond 10:30 uur staan we voor de betaalhokken de kosten tegenwoordig motoren €25,50 Auto/camper €35,50 maar het is allemaal zeer zeker de moeite waard.

Overal waar we stoppen kunnen stoppen we even voor een fotostop, want welke kant je ook uit kijkt het blijft iets bijzonders. Als we zijn gestegen tot de 2430 mtr willen we links af slaan naar de Edelweissspitze maar helaas worden daar campers niet echt gewardeerd 😛 een verbod is er niet echt maar we zien geen ene camper erop of eraf komen dus ook wij doen het maar niet. We steken de weg over en stoppen even bij het panorama raam dat is iets wat we ons beide nog wel kunnen herinneren van tig jaren geleden. En we kijken ook even aan de overkant bij de Fuscher Torl pas 2428 mtr hoog op het panorama terras. Daarna leggen we de laatste 20 km af naar de Kaiser Franz Jozef Hohe 2369 mtr, waar we zicht hebben op het laatste stukje gletsjer en de Gross Glockner. Wat we ons nog herinneren van jaren terug is dat er toen veel meer sneeuw lag en de gletsjer nog niet zo gesmolten was. Er worden ook aardig wat gebouwen bij gebouwd zo is er nu ook een hele grote parkeergarage. En op de foto is wel te zien dat er ook heel wat bussen waren, waar wij dan ook de camper tussen moesten parkeren. We hadden te laat in de gaten dat er een shuttle naar de hoger gelegen parkeerplaats was, dus wij hebben al die trappen weer opgesjouwd. Souvenirswinkeltjes in overvloed hier, had ik beneden al een pet gescoord dezelfde was hierboven €5 euro duurder, en die mensen uit al die bussen maar kopen 😛

Overal staan bordjes dat je naar beneden moet kijken voor de Murmeltieren maar je ziet er bijna niet 1, pas als mensen brood naar beneden gooien komen ze te voorschijn. Als we een tijdje hebben rondgelopen beginnen we aan de afdaling dat is het trouwens niet echt want er moet ook nog aardig geklommen worden. Daar ben ik wel erg blij mee, kunnen de remmen koelen. Moet er echt opletten als we stilstaan dat ik hem in de versnelling zet, deze automaat heeft namelijk geen P stand en alleen de handrem houd hem niet als ik toch een paar keer heb moeten remmen tijdens de afdaling.

Eenmaal weer op de splitsing met de Edelweisspitze vinden we het wel tijd om heerlijk op het terras te duiken met uitzicht op de mooie omgeving. Oh als we de kaart zien krijgen we beide zin in een Wienersnitzel mit Pommes deze worden dan ook besteld en heerlijk genuttigd. De planning was om in Heiligenblut te overnachten maar nu we de hele dag voor de Gross Glockner hadden besluiten we toch weer helemaal af te dalen. Rond 16:30 uur arriveren op Panorama camping Zell am See en gelukkig hebben ze nog een plekje voor ons. Het is nu 21:45 uur en we hebben al een paar donderslagen gehoord en het begint lekker te waaien dus hopelijk is het straks een beetje afgekoeld.

Dag 22: Zell am See – Hall in Tirol

Het heeft vannacht flink geregend en geonweerd, als we opstaan rommelt het in de verte maar is het droog. En dan ineens uit het niet een flits en gelijk een knal we schrokken ons kapot. Het bleef even een kwartiertje door knetterende maar het bleef wel droog. We halen een paar lekkere semmels bij de receptie, dat is lang geleden dat we echte Oostenrijkse broodjes hebben gehad. Als we het ontbijt op hebben en de boel aan de kant rijden we eerst een rondje Zell am See, we zijn ook op zoek naar een bank. Want Oostenrijkers en pinpassen is nog wel even een dingetje hoor, heel belangrijk dat je cash op zak hebt zelfs de camping konden we niet met pin betalen. We zien wel banken maar nergens een parkeerplek voor de camper, aangezien Krimml toeristisch is pinnen we daar wel. We rijden heerlijk binnendoor, en genieten van de omgeving in Krimml zijn er verschillende parkeerplekken maar uiteraard moet je met de camper op P1 degene die het verste weg is en het kost €6 euro. Nou die zitten nog wel los in de zak, we doen de wandelschoenen aan pakken de rugzak in en gaan op pad. Bij de ingang staan we klaar met de pinpas nee alleen cash, nu was de entree ook maar €3 euro pp maar je moet ze nog wel hebben. Dus de zakken worden leeggemaakt en we hebben nog €6,80 😛 dus we komen binnen en beginnen aan de wandeling.

Ik kon me er nog wel iets van voorstellen van jaren geleden maar niet meer dat het zo steil omhoog ging, pff dat viel wel even tegen. Met de nodige rustpauzes bereiken we de 2e waterval en zien we de 3e van onderaf en dat vinden we wel even genoeg. Het is bloedheet en benauwd, en we hebben toch zo’n 60 minuten omhoog gewandeld met de nodige rustpauzes, gelukkig kunnen we hier in het shop wel pinnen en kopen we dus een lekker ijsje. Als we zijn uitgerust beginnen we aan de afdaling, en aangezien het zo steil was viel dit ook niet echt mee. Eenmaal bij de ingang van de waterval moeten we nog 1 bult op richting de camper en dan zijn we er ook wel klaar mee. Ohnee toch niet we moeten de bank nog opzoeken, gelukkig zat die niet zo heel ver weg en we hebben eindelijk weer cash.

Het is 14:30 uur als we de Gerlos Pass opgaan, onderweg stoppen we nog 1x om een totale foto van de waterval te maken. Daarna tuffen we door alle bekende wintersport plaatsje zoals Konigsleiten, Gerlos en andere plekjes van het Zillertal skigebied. Hierna schieten we de autobaan op richting de camping vandaag slapen we in Hall in Tirol. Ze hebben hier speciale camper plaatsen voor 1 nacht het is asfalt met wel met stroom en alle faciliteiten van de camping. Het is nu 19:15 uur en nog steeds 32 graden, dus zo dadelijk eerst de douche maar een opzoeken.

Dag 23: Hall in Tirol – Mainau

Vandaag niet zo heel veel te vertellen, we dachten dat we gisteren de laatste pas hadden gereden maar daar kwam er vandaag nog 1 bij. Dit kwam omdat de Arlberg Tunnel dichtzat hierdoor moesten we de Arlberg Pass over, maar nadat je de Gross Glockner en de Gerlos pass gewend bent was dit een peulenschil.

Verder aardig wat autobaan genomen vandaag omdat we een beetje redelijk op tijd op onze volgende camping (Campingplatz Litzelstetten Mainau) wilde aankomen. Gelukkig was er nog een plekkie en stonden we om goed 13:00 uur op onze plek, het stelt allemaal niet veel voor een beetje gedateerd. Het word gerund door 2 oude mannetjes, die wel op hun strepen staan, als je aankomt moet je de camper op de weg laten staan en lopend naar beneden naar de receptie. Dan komt er 1 van de 2 naar boven en doet de poort open, en dan mag je nog alleen naar binnen rijden. Niet te ver eerst wachten op het andere poppetje want die verteld waar je moet staan, verder niks mis met die mensen als je doet wat hun zeggen zijn ze vriendelijk ze zijn gewoon echt van de oude stempel. Douche/toilet gebouw ziet er niet echt uitnodigend uit, dus eerst ook maar niet gekeken we hebben tenslotte alles aan boord. Maar de nieuwsgierigheid won het, tja het is geen luxe maar alles is wel schoon. 1 van de 2 was zelfs de boel aan het dweilen dus ze houden het wel netjes bij, volgens de recensies op internet hadden we anders gelezen maar zo blijkt maar weer dat je het zelf moet ervaren.

De reden dat wij deze camping hadden gekozen is omdat het op Loopafstand (1,5km) van het eiland Mainau ligt, dus als we wat gedronken hebben trekken we de wandelschoenen aan. En waarempel de afstand klopt een keer precies na 1,5 km staan we bij de kassa van het eiland. We wandelen een tijdje op het eiland rond, het is echt mooi aangelegd en ook al waren er veel bloemen al uitgebloeid er viel nog genoeg te zien. En ookal is er veel schaduw en loop je vaak langs de Bodensee het is nog steeds bloedheet. Rond 16:30 uur houden we het voor gezien, en wandelen we terug naar de camping snel alle ramen en deuren open want ook al staat de zon nog hoog aan de hemel het waait wel een beetje.

Heel veel bloemetjes vandaag  🙄 

 

 

Dag 24: Mainau – Kaiserslautern

Hoe dichter we bij huis komen hoe minder er valt te vertellen 😛
Vanmorgen heerlijke Duitse broodjes gehad, deze hadden we gisteren al besteld en konden vanaf 8:30 uur opgehaald worden. Je moet er wel even de steile bult voor af, en weer op maar ze waren lekker. En aan gelijk afrekenen doen de oudjes ook niet komt op de rekening. Ik wilde ze gelijk afrekenen samen met de overnachting, nee zegt hij ga eerst maar lekker eten en als alles zover is kom je betalen. Dus als we eenmaal alles aan de kant hebben, weer de steile bult af mag dan eindelijk alles 1 in x afrekenen. Ik moest wel even controleren of het allemaal klopte duh 1 overnachting en 4 broodjes maar het klopte. Dus we gaan weer onderweg, we nemen de toeristische route langs de Untersee richting Schafhausen nu we in deze vakantie zoveel watervallen hebben gezien moeten we natuurlijk ook de Rijn zien vallen. Dus we brengen een bezoekje aan Rheinfall in Schaffhausen, uiteraard worden de campers weer naar de verste parkeerplaats gedegradeerd. Naar de waterval toe moeten we een heel steil pad af en lopen zo langs het water naar de waterval.

Het is hier helemaal niet toeristisch 😛 allemaal winkeltjes er rijd een treintje en er varen heel veel bootjes dicht bij de waterval langs. Maar zo dichtbij zie je het toch allemaal niets met al die spray, sommige boten zetten je ook af bij de waterval zelf zodat je bovenop de middelste rots kunt klimmen. Lijkt spectaculair maar dan zie je de waterval van bovenaf en dat leek mij dus geen mooi beeld. We blijven lekker aan de kant, van hier hebben we mooi zicht op de waterval en Schloss Laufen. We maken wat foto’s en zoeken dan een andere weg terug naar de camper, en gelukkig kunnen we via parkeerplaats 2 want die steile helling die we afgedaald zijn redden we echt niet om tegenop te klimmen.

De rest van de dag, hebben we gebruikt om kilometers te maken om zo dicht mogelijk bij de moezel te komen en we zijn nu geland in Kaiserslautern. De de laatste paar dagen gaan we rustig genieten van de Moezel.

Dag 25-26: Kaiserslautern – Moezel

Deze dagen maar even samengevoegd, maandag 26 juni zijn we van Kaiserslautern richting Trier gereden om van daaruit de Moezel te volgen. Eerst even langs de Mac nee we hebben niks gesnaaid, we hebben hier even het water en de toilet geleegd.

Daarna door alle mooie plaatsjes langs de Moezel, de campings die we tegenkwamen stonden allemaal overvol. Dat is niks voor ons wij zoeken dan wel een camperplaats. Nou ook die stonden regelmatig voor ons al te vol iedereen wil aan het water staan. Dus we tuffen verder, en komen langs het plaatstje Punderich hier zagen we te laat het bordje camper. Dit kwam voornamelijk dat je hier vanaf de weg de moezel niet zag. Dus de volgende afslag genomen want we zeiden misschien dat er maar weinig mensen echt een dorp inrijden meeste willen gelijk aan de moezel staan. En inderdaad dit was een goeie gok, dorpje was klein maar een heerlijke camperplaats en lekker rustig. We zaten zo’n 50 meter van het water af maar de boten zie je ook wel van deze afstand. De rest van de middag hebben we heerlijk in de zon gelegen en van deze dag zijn er dan ook verder geen foto’s.

Dinsdag 27 juni,
Het heeft flink geregend vannacht en het is aardig afgekoeld. Op ons dooie gemakje doen we ons ding, als we alles opgeruimd hebben zetten we koers naar Morsdorf. Hier willen we graag naar de langste hangbrug van Duitsland. Onderweg word het weer nog niet echt beter en het blijft bewolkt. Het is aardig door de binnenlanden crossen maar met mooi weer een mooie route. In Morsdorf zelf is een piepklein dorpje en er staan heel  veel borden waar je parkeren moet er kan en mag nergens in de straten geparkeerd worden. De camper parkeerplaats is snel gevonden en ook al is de brug gratis het parkeren kost €2 euro per 2 uur wij betalen €4 euro voor 4 uur hebben we tenminste rustig de tijd. Nadat we even wat hadden gedronken trekken we de wandelschoenen aan water in de rugzak en we lopen 800 meter naar het bezoekers centrum. We hadden ons er iets meer van voorgesteld maar er word nog gebouwd, dus zoeken we de wandelroute op. Vanaf hier is het 1.8 km naar de brug en gewoon geasfalteerde weg zonder auto’s. Met een klein halfuurtje zijn we bij de brug, pff vanaf hier lijkt hij wel heel lang en hoog en volgens mij wiebelde hij ook nog 😛 niet fijn voor mij met hoogtevrees maar nu we hier zijn wil ik ook naar de overkant. Eerst ging het nog wel, maar al snel bedacht ik me shit ik moet ook nog terug gelukkig kon ik aardig in het midden lopen en me aan beide kanten vasthouden. We hebben het gered aan de overkant staan bankjes dus daar even bijkomen van de angst en het laatste stukje was behoorlijk steil. We kunnen niet te lang zitten want het begint te spetteren, we komen nog aardig droog aan de overkant dit laatste stuk was wel heel steil. Eenmaal weer vaste grond onder de voeten moeten we toch maar even de jassen aantrekken. We kiezen een andere wandelroute terug naar het dorp, deze ging door het bos dus we liepen ook nog een beetje beschermd. Het laatste stuk naar de camper lopen we als verzopen katten maar dan is de camper wel weer heel handig want je kan je afdrogen en omkleden. Het weer lijkt iets op te klaren dus we keren terug naar de Moezel, rond 14:00 uur rijden we Cochem binnen maar begint het alweer te regenen. En om nou een camping op te zoeken en de middag in de camper door te brengen hebben we geen zin in dus we zetten koers naar huis.

 

 

 

 

 

 

 

De was draait alweer volop, zo dadelijk camper even toonbaar maken en wegbrengen en zit de vakantie er alweer op.