Kroatië

Dag 15: Venetië – Plitvicka Jezera

Vandaag niet zoveel te vertellen het was een reisdag, we hadden eerst nog eens stukje Italië, daarna een stukje door Slovenie om vervolgens in Kroatie te eindigen. We vertrekken met met een waterig zonnetje, maar de temperatuur was nog steeds abnormaal hoog. Om 9:30 uur was het 27 graden, maar er kwam al wel steeds meer bewolking. Soms een paar spetters niks van betekenis maar eenmaal de grens over in Kroatië ging het los. Regen, hagel wind en onweer kregen we om de oren. En uiteraard op het moment als we het laatste stuk binnendoor moeten.

Eerst ging het nog wel maar toen het nog harder ging waaien de camper maar even aan de kant gezet want je weet maar nooit op welke bergweggetjes je komt te rijden. Na 10 minuten werd het wat minder en trekken we verder nou net links afgeslagen en misschien 700 meter gereden komt de hagel met bakken uit de lucht gelukkig met de wind van rechts dus de camper zover mogelijk tegen de struiken onder de bomen gezet. Wat een herrie geeft dan toch in zo’n camper, als het wat minder word gaan we het weer proberen gelukkig rijden we er niet alleen. Maar niet iedereen heeft zin om de kar te trekken als ze dan een tijdje voorop hebben gereden schuiven ze aan de kant en sluiten achter de rij weer aan.

Gelukkig zat er een Kroaat voor ons en die bleef volhouden, het is gewoon fijn om iemand voor je te hebben want soms kwam echt het water klotsend de berg af of stonden er diepen plassen op de weg. Wij staan gelukkig best hoog op de banden maar die Kroaat voor ons had een Peugeo-tje die moet volgens ons toch soms natte voeten hebben gekregen.

Het laatste stuk klaarde het op en dachten we eerst dat ze aan deze kant van de berg niks gehad hadden maar ook lag hier toch nog wel aardig wat hagel. Rond 16:00 uur arriveren we op autocamp Karona, het is droog en rond de 22 graden dus stoelen naar buiten en nog even lekker zitten. Daarna doen we een rondje camping en het rommelde nog steeds in de verte eenmaal terug bij de camper snel de stoelen maar weer naar binnen. Binnen het half uur komt de regen en de hagel weer met bakken uit de lucht, en ook onweert het weer flink. Die knallen die je hier hoort zijn echt niet normaal, heb geprobeerd te filmen maar door het lawaai van de hagel op het dak hoor je het niet. Vanaf 20:15 uur is het dan eindelijk droog, en horen we ook niks meer rommelen dus ramen en deuren op kan het even lekker doorwaaien. En nu maar hopen dat het morgen mooi weer is want om 9:00 uur stappen we op de shuttle naar Plitvice Meren.

Dag 16: Plitvicemeren

Toen we opstonden was het nog steeds bewolkt en er vielen zelf wat druppels, als dat vandaag maar goed komt.
Als we ons gaan aankleden is het twijfelen wat we aan gaan doen, want koud is het niet. Nou dan gewoon een t-shirt de windjacks zitten toch in de rugzak. Als we op de shuttlebus staan te wachten horen we zo om ons heen dat veel mensen toch wel storm en hagelschade hebben.Het was dan ook echt bar en boos gister, dus laten we maar hopen dat we dat niet meer meemaken. De bus is er precies om 9:00 uur en brengt ons 10 minuten verderop naar de ingang van het park, er staat een kleine rij bij de ingang maar we zijn toch al wel snel binnen.

Als je dan de eerste bocht omloopt zie je al gelijk watervallen, wij gaan eerst even kijken welke route we gaan lopen en we kiezen voor route C. Deze zal ongeveer 8 km lang zijn en maakt ook gebruik van de boot en de bus en zien we beide delen van het park. De wandelpaden zijn mooi aangelegd en duidelijk aangegeven, we gaan eerst naar de grootste waterval de Veliki Slap want daar zal het straks wel een stuk drukker zijn. Daarna wandelen we richting de boot, over het eerste stuk hebben we toch zeker 1,5 uur gelopen nou ja, je staat vaak stil om foto’s te maken.

Bij de boot is het aardig druk wij besluiten eerst de toiletten op te zoeken en daarna een lekkere cappuccino met apfelstrudel te verorberen het was heerlijk en dat voor 50 Kuna (zo’n 7 euro als we op onze manier omrekenen) uiteraard gaan we ook even snuffelen in het souvenirwinkeltje. De rij bij de boot is nu wat minder dus we sluiten aan, de boten varen nu af en aan dus gaat lekker snel en we varen zo’n 25 minuten. We worden wel aan de verkeerde kant van het water afgezet dus moeten overstappen op de andere boot maar daar is het gelukkig niet zo druk. En we kunnen weer aan de wandel hier zijn we bordje C even kwijt maar echt verdwalen kun je hier niet. Het is een behoorlijk klim naar boven maar het loopt wel heel gemakkelijk. Tenminste wij komen niet afgepeigerd boven aan, soms zitten er ook vlakke stukken tussen maar als je dan boven staat denk wow zo hoog geklommen. Aangekomen bij station 3 willen we ijsje kopen maar hier kunnen we niet pinnen en ik wil geen Kuna’s dan niet. De rest van de gebouwen is nog in aanbouw dus hier zal ook best een restaurant en souvenirwinkeltje komen genoeg animo voor. Dan komt de bus 😛 vrachtwagen met 3 wagons maar we kunnen allemaal in 1x mee, en ook die dingen rijden af en aan. Soms moeten ze onderweg op elkaar wachten want er zijn maar weinig plekken waar ze elkaar kunnen passeren. Bij station 2 blijven we nog zitten om dan bij Station 1 uit te stappen, vanaf hier is het nog een half uurtje wandelen naar de uitgang maar heb je iedereen keer een mooi overzicht van bovenaf.

Om 14:30 uur verlaten wij het park, kopen buiten in de souvenirwinkel nog wel even een ijsje, hierna hebben we natuurlijk geen zin om 2 uur te wachten op de shuttlebus. Ik vraag wat een taxi kost dit was 100 Kuna (14 euro) maar aangezien het een busje was heb ik even een Engels stel wat naast ons zat gevraagd do you want to share a taxi 😛 dus voor 7 euro waren wij weer terug op de camping. De zon was heerlijk gaan schijnen dus de rest van de middag nog lekker een tijdje in de zon gelegen.