Italië

Dag 3: Villeneuve – Deiva Marina

Het heeft zo’n beetje de hele nacht geregend en nu deze morgen regent het nog steeds.
Dus we pakken snel de boel in, rond 9:00 uur gaan we op pad. Het is lekker rustig op de weg, en we rijden naar de
Grote Sint Bernhardpas. We kiezen dit keer niet voor de tunnel, echte hollanders he is gewoon belachelijk duur.

De Grote Sint Bernard-pas hoort bij de traditionele Alpenpassen, een pas van de buitencategorie met een hoogte van bijna 2500m en een stijgingspercentage van 10%. De pas is vernoemd naar de heilige Bernhard die hier in de 11e eeuw na Christus een klooster stichtte om vermoeide of overvallen reizigers op te vangen. De pas is wereldberoemd geworden door de Sint-Bernard honden, wat hier dan ook volop wordt uitgebuit. Op de top zijn de knuffels overal, zonder dat er een hond te zien is. De Grote Sint Bernard-pas verbindt Martigny met Aosta en middels de tunnel is deze ook in de winter begaanbaar.

Maar we gaan dus over de Col, het zal bij mooi weer best allemaal schitterend mooi zijn maar door de laaghangende wolken en de regen die eruit viel hebben we er dus niet echt van genoten. Onderweg naar boven dachten we wat horen we toch? nou bijna alle chipszakken opengeknapt. Boven lag nog behoorlijk wat sneeuw zoals op de foto te zien is. Eenmaal dalend aan de Italiaanse kant begon het zonnetje te schijnen. Daarna hebben we de autobaan genomen om vandaag lekker op tijd op de camping aan te komen. Al met al werd dit nog pas 16:30 uur omdat we het laatste stukje bij de camping niet door de tunnel konden en dus nog een colletje moesten nemen.

Morgen blijven we ook op deze camping omdat we morgen met de trein Cinque Terre gaan bezoeken, maar dat lezen jullie morgen wel weer. Vandaag niet zoveel foto’s had steeds druppels op de lens 

Dag 4: Cinque Terre

 Cinque Terre,

Aangezien het warm en mooi zal worden zijn we maar eens vroeg opgestaan, zodat we de trein van 8:32 uur konden nemen. Vertraging is hier eerder gewoon dan uitzondering dus met 10 minuten vertraging vertrokken we naar Monterosso.

Daar aangekomen eerst even rondgewandeld, we konden de bootoffice niet vinden waren we dus al langs opgelopen. De boot ging vandaag wel, maar kon niet bij de dorpjes aanmeren door de ruwe zee, en vaarde hij alleen naar Portovenere. We besloten het toch maar te doen, heerlijk een uurtje op het water, zonnetje erbij en de boot ging wel steeds dichter naar de wal zodat we de dorpjes beter konden zien van de waterkant. In Portovenere hebben we even een uurtje rondgelopen, leuke winkeltjes klein marktje en even rondgekeken bij de Church of Saint Peter Chiesa di San Pietro.

Om 12:00 uur weer met de boot terug deze was veel drukker dan vanmorgen rond 13:00 waren we weer terug in Monterosso, maar weer gelijk terug gewandeld naar het station. En de trein genomen naar Riomaggiore. Dat dorpje wilde ik nog wel even van dichterbij bekijken, maar de straten waren hier vergelijkbaar als in San Francisco echt steil omhoog. En was er geen weg dan waren er wel weer heel veel trappetjes, maar al met al een gezellig stadje met verschillende terrasjes. Inmiddels is het 15:30 uur en we besluiten de trein terug naar Deiva Marina te nemen, veel meer dorpjes zouden we toch niet kunnen zien wat het is best vaak wachten op een trein. Normaal zou je ook veel kunnen wandelen tussen de dorpjes, want er zijn verschillende wandelpaden aangelegd maar door noodweer en modderstromen in 2011 is er veel verwoest en nog niet gerepareerd. Het zou in 2016 in orde zijn maar de italianen kennende zal dat nog wel een tijdje duren.

 

Dag 5: Deiva Marina – Pisa

Vandaag een rustdagje, we hoefde maar 130 km te rijden naar onze volgende camping. De meeste mensen kiezen ervoor om in Pisa naar de camperplaats te gaan. Deze is goedkoop maar je staat met zijn allen om 1 grote betonplaat zonder schaduw en achter een benzinepomp.

Wij kiezen ervoor op de camping te gaan staan deze zit 800 meter van de scheve toren vandaan met alles erop en eraan. Rond 11:00 uur arriveren we hier, we mogen zelf een plekje kiezen. We zoeken er 1 uit onder een boom en dichtbij de douches. Ondanks dat het bewolkt is tikt de thermometer toch de 26 graden aan, dus luifel uit stoeltjes naar buiten en we kunnen buiten lunchen. Rond 13:00 uur wandelen we naar de toren het is echt maar 10 minuten lopen, helaas moet je het laatste stukje wel langs vele souvenirs kraampjes en verkopers met zonnebrillen en horloges.

Eenmaal bij de stadspoort zie je als eerste de millitaire met hun goed zichtbare wapens, ook liggen er rondom de toren en zijn gebouwen allemaal grote gele betonblokken op de weg om groot verkeer tegen te houden, dus wij voelen ons hier wel veilig 🙂

We moeten zeggen de toren staat schever dan we dachten, en het is best wel een raar gezicht. Daarom trekt het natuurlijk zoveel mensen, en iedereen probeert een foto te maken zodat het net lijkt om ze de toren tegen houden of juist omver drukken. Moet zeggen wij hebben het stiekem ook geprobeerd maar niet echt gelukt………

Veel meer is er in Pisa eigenlijk niet te zien, uiteraard zijn er meer mooie gebouwen en aardig wat musea’s maar dat is niet echt ons ding. We zijn nog wel even door het botanische park gewandeld maar dat viel tegen stond bijna niks in bloei. Aangezien we onze borrelglaasjes thuis waren vergeten kopen we ze hier maar als aandenken maar zelfs die zijn scheef.  😀 

Als we terug naar de camping wandelen vallen de eerste druppels, soms heel even schuilen en we komen nog aardig droog bij de camper aan. Als we even wat zitten te drinken komt de zon er goed doorheen dus we gaan lekker een middagje in de zon liggen. Te laat denken we eraan dat we ook wel even hadden kunnen gaan zwemmen. Het is inmiddels 20:15 uur en zitten nog steeds lekker buiten dus we houden het nog wel even vol.

Dag 7: Rome (Vaticaan)

Vanmorgen met de shuttle van 9:00 uur zijn we vertrokken richting het Vaticaan. Wat een crime dat verkeer in Rome 😛 Druk en alles en iedereen rijd door elkaar, het valt op dat we geen buitenlanders zien rijden. Om 9:30 uur staan we onderaan het Vaticaan, we moeten aardig wat trappen bestijgen maar het is geen straf. De rij voor het Vaticaan, is al honderden meters lang, en de wachttijd word geschat op 2 uur 25 minuten. Nou dat doen we dus niet, we boeken wel een toer kost een paar centen maar je hoeft ook nergens erg lang te wachten.

Binnen lijkt het eerste gedeelte net een luchthaven, tassen, camera’s telefoons alles moet door de scanner en dan wij zelf nog. Maar uiteraard brave burgers als we zijn wij mogen door, het is even wachten op de kaartjes en dan kan de tour beginnen. Wat we allemaal gezien hebben is in woorden niet uit te drukken en ook denken wij dat de foto’s niet het hele plaatje weergeven. Je weet gewoon niet waar je kijken moet, vloer, muur, plafonds, 1 en al marmer, beelden en schilderkunsten. Maar een mensen massa daarbinnen, we hadden het wel druk verwacht maar soms liep je echt voetje voor voetje. Uiteraard waren we al onder de indruk van het museum maar daarna komt de sixtijnse kapel, en ook al mocht je daar geen foto’s maken toch stiekem gedaan kreeg wel een waarschuwing.

Nou als laatste dan de kerk, nou een kerk waar je echt kon verdwalen hier liepen we op ons dooie gemakje rond zonder gids. Helaas is het niet echt gelukt om het altaar echt duidelijk op de foto te zetten maar neem maar van ons aan het was echt geweldig. Al met al voor het hele Vaticaan heb je zo’n 3 uur nodig om te bezichtigen, daarna kun je je buiten nog aardig vermaken. We hadden eigenlijk gister moeten gaan, want toen heeft de paus op het plein gesproken hij schijnt dit 2x in de week te doen.

Aangezien het vandaag weer bloedwarm is kijken we even snel waar we morgen evt de hop en hop bus kunnen nemen en besluiten dan om de shuttle van het hotel weer op te zoeken. Wij dachten dat hij gewoon hier ieder uur weer terug ging maar met ons nog een paar andere hadden niet goed gelezen want ze houden siësta tussen 13:00 en 15:00 uur. Al met al lagen we om 16:00 uur weer lekker aan het zwembad en hebben ons nog prima even vermaakt in het bubbelbad.

Morgen dus nog een dagje Rome maar dan met de hop en of bus…….

Het lijken misschien veel foto’s maar heb er nog veel meer  😆 

Dag 8: Rome

Als eerste iedereen bedankt voor alle felicitaties met ma,

Vandaag dus een dagje Cityhoppen 😛
Om 9:00 uur weer de shuttle genomen naar het vaticaan, van daaruit is het ongeveer 20 minuten lopen naar het
St Pietersplein. Maar er is onderweg genoeg te zien, stonden alweer aardig wat mensen in de rij voor het Vaticaan Museum. Dan komen de militaire weer, en dan beginnen de souvenirs hopjes. Een beetje vervelend zijn de mensen die je weer een tour aan willen smeren, ze blijven maar zeuren. Eenmaal op het St Pietersplein vroegen we ons af waarom er zoveel mensen waren, we dachten dat er iets speciaals ging gebeuren zo druk was het. Nou het bleek dus de rij te zijn voor de kerk, die was nog langer dan voor het museum. Wat waren wij blij dat we dus gister iets meer hebben betaald en alles hebben gezien.

We gaan op zoek naar de bussen, ook hier lopen weer genoeg venters voor rond. Er zijn gele, rode en roze bussen. De roze is het goedkoopste dus die willen we hebben. Het duurde even voor we in de gaten hadden dat de mensen op de rode segways kaartjes verkochten voor welke je ook maar wilde. Dus om 10:00 uur kaartje gekocht en hup de bus in, de bedoeling was om eerst een heel rondje te blijven zitten. Maar we zijn toch onderweg maar een keer uitgestapt, bij St. Mary Major daar eerst de mac maar opgezocht dus nu kunnen we ook de Italiaanse mac afvinken :-p De bussen rijden af en aan, en je hoeft niet langer dan max 15 min te wachten op de volgende bus. De volgende stop was het Collosseum, heel imposant gebouw maar we hebben besloten hem verder niet te bezoeken het is bijna 30 graden en volop in de zon. We maken dit rondje af, en gaan gewoon nog een rondje want je ziet zoveel onderweg en soms weet je niet waar je kijken moet dus nu alles nog een keer rustig bekijken. We zitten immers op het bovendek, heerlijk in de wind en het zonnetje.

Eigenlijk stonden de Spaanse trappen ook op het programma, maar die hebben we van afstand gefotografeerd. Temperatuur is inmiddels flink gestegen en Rome is niet vlak. Dus we gaan bij stop 7 rechtsaf ipv links af en lopen zo naar de Trevi fonteinen. Ok je weet dat het iets bijzonders is maar als je er dan bij staat wow, en al die mensen. Hierna gaan we wandelend naar plaza Navona het plein met de 3 fonteinen was even zoeken, en een stukje fout gelopen Maps had er veel moeite mee maar we zijn er gekomen. De drukte viel hier wel mee, maar je krijgt ze niet op de foto zonder andere mensen erop. Het is inmiddels 17:15 uur dus de bus van 17:30 uur gaan we niet halen, het is ongeveer nog 3,5 km terug wandelen naar de bushalte. Dit doen we in alle rust, kopen nog een souvenir en wat te drinken (1 cola 1 ijsthee samen €7 euro zeggen ze zonder blikken of blozen) Om 18:15 uur zijn we bij de halte, en de bus komt netjes om 18:30 uur voorrijden en we zijn rond 19:00 uur terug op de camping.

We weten dat we niet alles hebben gezien, maar we hebben genoten en hetgeen wat we wilde hebben we gezien, maar je zou je hier best 3 a 4 dagen kunnen vermaken. Morgen pakken we de boel weer in, en vertrekken we richting San Marino.

Dag 9: Rome – San Marino

Vandaag geen verslag staan op een camperplek in San Marino. Zonder enige voorzieningen.

Morgen naar het Gardameer.

Dan nu de update

Het is zaterdagmorgen maar toch sta je hier in de file ook om de stad uit te komen. Het is veel duw en trek werk maar zonder brokken komen we bij de autobaan. De bedoeling was langs de adriatische kust omhoog te rijden maar aangezien het weekend is en schitterend weer. Staan er behoorlijke files naar de kust, dus onze miep kiest voor de route door de binnenlanden. Ook niks mis mee, totdat ze het laatste stukje wel erg toeristisch ging. Man wat een bulten en weggetjes helaas kwamen we ook nog veel wielrenners tegen. Die niet zo heel blij met ons waren, het ging zo steil naar beneden dat wij ingehaald werden door de wielrenners 😛

Nou eindelijk de bordjes San Marino maarja dat ligt ook op een berg, en heel veel 1 richting verkeer en dan is het best vervelend als je de eerst keer de camperplaats voorbij rijd. Bordje staat in de bocht maar dan moet je ook al rechtsaf, al met al staan we om 16:00 uur op de parkeerplaats eerst nog op het eerste plateau maar daar staan verder geen campers als ik even te voet ga kijken, want ook dit was 1 richtingsweg en staan er gelukkig meerdere campers op het 2e plateau.

Als we even wat gedronken hebben, beginnen we aan de klim en dit was echt een beste klim stonden zowat steil tegen de berg. En daarna nog een paar trappetjes om het af te maken en dan zijn we bij de gondel. Voor €4,50 pp een retourtje naar de oude stad boven op de de berg monte Titano 749 mtr hoog. Een beetje jammer zijn alle souvenirs winkeltjes tussen de mooie oude gebouwen. Het is hier ook legaal om wapens te komen en daar hebben ze ook genoeg winkels van. We lopen er ongeveer 1.5 uur rond en bewonderen de mooie torens en het Palazzo Pubblico San Marino plein hier staat het regeringsgebouw. Op weg naar de lift lopen we ook nog even langs de oude Basseliek deze is bijzonder door zijn grote ronde pilaren. De gondel brengt ons in 2 minuten weer naar beneden, en gelukkig hoeven we nu alleen nog bult af te lopen naar onze camper.

Dag 10: San Marino – Gardameer

Voor diegene die meelezen, gisteren Rome – San Marino is nu ook bijgewerkt.

We zijn vroeg wakker, was een heerlijk nachtje je hoort hier ook werkelijk helemaal niks. Als we van de parkeerplaats afrijden kunnen we dus alleen maar linksaf, en gelukkig 1 richtingsweg want breed is het niet en weer steil naar beneden. We hebben geluk dat we moeten tanken, halen we toch nog een klein voordeeltje uit dit belasting vrije staatje. De diesel kost hier maar € 1.16 we hebben eerder deze week ook al €1.35 hebben betaald en later vandaag zouden we nog prijzen zien tussen de €1.57 en €1.79 dus dat scheelde wel even op een tank van bijna 90 liter.

We maken even een tussenstop in Imola, nu we zo dicht in de buurt zijn gaan we uiteraard even naar het Circuit. Het was een mooie wandeling door een park, naar de beruchte Tamburello-bocht. Je word toch wel even stil hoeveel mensen er na zoveel jaar nog steeds vlaggen en andere dingen ophangen. Hierna gaan we verder richting het Gardameer, om 12:30 uur arriveren we op de camping maar al snel word het duidelijk dat deze helemaal vol is. Oh zo vroeg in het seizoen we dachten dat we niet hoefde te reserveren. Foutje maar gelukkig zitten hier tig campings, we gaan het bij de buren proberen. Deze is eigenlijk ook vol, maar de nederlandse eigenaresse zegt dat ze nog een uitval plaatsje heeft en dat we even mogen gaan kijken of we het wat vinden. Nou mooi grasveldje waar je nog met 3 campers kunt staan incl stroom, achteraf was dit nog mooier dan de officele plaatsen want tijdens ons wandelrondje camping bleek wel dat deze echt als een mierenhoop op elkaar waren gestapeld. Aangezien het nog zo vroeg is besluiten we op de fiets te springen en 10 km verder in Sirmione te gaan kijken. De fietspaden zijn redelijk te noemen soms moet je wel over de grote weg, maar dat is niet echt een probleem.

Sirmione staat bekent om 1 van de mooiste dorpjes aan het Gardameer, je komt binnen via een indrukwekkende poort die bij het Catello de Sirmione hoort. Hierna hebben we de Panoramische route gelopen, waarbij je veel uitzicht hebt op het meer. De terugweg via de drukke winkelstraat, het draait hier echt puur om toerisme en de ene ijscobar naar de andere. Maar wij hebben even overgeslagen. We fietsen op ons dooie gemakje weer terug naar de camping en gaan nog even aan bij de Lidl aan we moeten hoog nodig nieuw spul  voor de muggen hebben. Gewapend met wierook, citroenkaarsen en een spuitbusje gaan we terug naar de camping. Het is nu 22:15 uur en we zitten nog steeds lekker buiten, we hopen dat we genoeg bewapend zijn.

Dag 11: Gardameer (Borghetto)

Vanmorgen eerst maar eens lekker geluierd en nog 2 nachten bij geboekt. Het fijne van zo’n uitvalplekje is dat de meeste daarna toch op een echte plek willen gaan staan. Maar wij staan hier prima, nu een heel veldje delen met een engelse camper. Zal morgen eens een foto maken wat voor een plekje we hebben, kan nu even niet alle was hangt buiten  🙄 

Rond 11:30 uur toch maar eens de fietsen gepakt, we willen vandaag fietsen naar Borghetto dat ligt hier ongeveer 16 km. vandaan. Onderweg blijkt dat we dus markt in het dorp hebben, nou daar gaan we natuurlijk even snuffelen. Maar met 28 graden en zwart van het volk hadden wij er al snel genoeg van. Maar de markt is zo groot dat we moesten zoeken waar we onze fietsen hadden geparkeerd, je kan hier dus gewoon verdwalen op een markt.

Uiteraard fietsen we eerst een stukje verkeerd, hadden niet in de gaten dat we het grindpad naar beneden moesten fietsen. Deze hebben we later ook maar lopend afgedaald, hierna hadden we nog een stukje grind en daarna ging het over in een geasfalteerd fietspad. Het was heerlijk fietsen langs het water, en gelukkig ook hier en daar wat schaduw het was echt warm vandaag het ging de 30 graden door.

Borghetto dit dorpje ligt gebouwd net boven de rivier, het water komt langs of onder het handje vol huisjes die er staan. Ook zijn er nog watermolens nog steeds in bedrijf om rijst en tarwe te verwerken, gelukkig kunnen we hier onze waterflesjes weer vullen en kopen we een lekker italiaans ijsje. De eerste echte deze vakantie, als we uitgewandeld zijn beginnen we weer aan de terugweg. Bij het gemaal stoppen we even, en hier doet iemand goede zaken met ijsjes en lekker koel drinken :-p Rond 16:30 uur arriveren we moe maar voldaan weer bij onze camper.

Vanavond nog even 2 wasjes gedraaid, en heerlijk geknutseld op de skottel. Het is nu 21:15 uur en nog steeds 27 graden buiten dus ik denk dat we nog wel een tijdje blijven zitten.

Dag 12: Gardameer (Lazise)

Zoals beloofd eerst wat foto’s van ons plekkie (incl huisdieren), zoals al verteld hadden we dit plekkie gekregen toen we aankwamen omdat ze verder geen plaats meer hadden. Het was dus geen originele plek, de dag van aankomst stond er nog een Tjech voor ons en een Duitser achter ons. Maar die gingen gelijk de volgende dag naar een originele plek, maar de Engelse bleven ook nog staan. Later zou blijken dat we het hele stuk alleen hadden want de Engelse trokken verder.

Na weer heerlijk lang gerelaxt te hebben, we hadden eerst het idee om een boottocht te maken maar het is zo heiig dus we zijn bang dat we daar niet veel aan hebben. Dus pakken we weer onze fietsen en gaan vandaag 14 km verderop naar Lazise. Volgens de receptie zou er een schitterend fietspad langs het water liggen. In het begin wat het mooi aangelegd maar al snel kwamen de hobbels en gaten. Daarna nog een stuk grind, door het losse zand van het strand en dan hadden we ook nog stukken door bosjes waar helemaal niks was. Bij een bootwerf moesten we afstappen want dat was zo smal langs het water dat er op elkaar gewacht moest worden. Al met al, hele weg langs het water, en we verwachten ook niet echt hetzelfde als bij ons. Maar door de fietsroute van gisteren waren we toch een beetje verwend 😛

We hebben heerlijk door Lazise geslenterd, het was er eigenlijk wel te warm voor maar een goede reden om maar weer eens een lekker italiaans ijsje te eten. En ja broertje we geloven je wel dat het hier savond nog meer pitoresker zal lijken maar de fietsroute die we gehad hebben was echt niet in het donker te doen. We kiezen er dan ook voor om via de grote weg terug te fietsen. Uhmm beide fietsen oververhit ofzo, die van ma deed al een paar dagen moeilijk wilde dan niet aan. Na tig x accu los en frustelen aan draadjes kwam er dan toch leven in, tot op dit moment doet helemaal niks meer. Die van mij, alles wat er op de computer kan branden is aan, maar doet verder helaas ook niks. Lekker dan want we kijken al gelijk tegen een bult aan 😛 na veel gehijg en gepuf komen we een stukje vooruit. Maar met 32 graden en de zon volop valt het echt niet mee, als ik nog een beetje aan het drukken ben hoor ik een piepje schijnt dat hij nu op 1 ondersteuning staat. Het is niet veel maar helpt wel een beetje dus zadel voor ma lager gezet en ik neem haar fiets. Het was behoorlijk afzien maar rond 16:00 uur bereieken we weer onze camping. Als we wat zitten te drinken blijven we zweten we zijn echt oververhit en besluiten snel richting zwembad te gaan, dit was een heerlijke verkoeling.

Savonds doen we dan ook helemaal niks meer we lopen nog even naar het strand om de lichtjes aan de overkant van het water te fotograferen. Maar is erg handig als ik dan het statief in de camper laat liggen, met die lange sluitertijd kan ik de camera niet stil houden dus dat is niet veel geworden. Nu was het niet zo heel ver naar de camper, misschien 200 mtr maar wel een hele steile bult. Maar daar had ik geen zin meer in 😛

Dag 13: Gardameer – Venetië

Vandaag weer alle tijd want we hoeven maar 200 km te rijden naar Venetië, eenmaal op de camping gaan we gelijk naar de boot. Het is vandaag vies benauwd hartstikke bewolkt en 35 graden, op boot kunnen we even uitwaaien. Als we eindelijk besluiten om een terrasje te pakken en we zitten net. Begint het personeel heen en weer te rennen, iedereen kijkt naar de lucht en ja wat er aankomt ziet er niet te best uit. We besluiten maar om verder te lopen en vast beschutting te zoeken, we waren net op tijd. Begint me toch te waaien en te regenen, kalk vliegt van de muren iedereen met de rug naar de wind en bescherming zoeken bij elkaar. Moet zeggen was best apart, want de wind komt dan ineens door die kleine steegjes.

Als wij dan allemaal zo staan te schuilen trotseerd een marktkoopman de zeikende regen en of we paparaplus of ponchos willen kopen, iedereen schiet in de lach. Na 10 minuten is het ergste over, en we wandelen verder. Hier en daar nog wel een spat maar het is nog steeds bijzonder warm dus dat is wel lekker. We hebben al met al toch zo’n 6 km door de stad gesjouwd en het meest belangrijke allemaal gezien. Uiteraard waren de belangrijkste punten de Rialtobrug, en het San Marco plein maar ook de basilica di santa Maria was bijzonder, de canal Grande met al zijn boten, en de brug der zuchten.

Het blijft bijzonder als je door de stad wandelt kom je af en toe door straatjes die nergens naar toe lijken de leiden, maar dan slingert het links en rechts en je komt weer voor een brug om het water over te steken. Soms lijkt het stil en verlaten maar na de zoveelste bocht, kom je ineens mensen tegen ook met rolkoffers want die gaan allemaal wandelend naar het hotel. We moeten even wachten op de boot terug naar de camping, maar dat is hier geen straf. Het is altijd leuk mensen te kijken, en we zitten net bij de halte van de lijnboot. Die boten komen en gaan, en soms moeten mensen echt rennen want ze meren aan en zijn ook gelijk weer weg.

Eenmaal terug op de camping eten we wat, en doen dan een rondje camping. Zo blij dat we vanmiddag waren dat we ramen en deuren nog dicht hadden toen we in Venetië liepen, hadden we nu een klein probleem. Want het noodweer komt weer ineens opzetten en zelf gaan we uiteraard schuilen, en als we dan net een veilig plekje hebben gevonden beginnen we ons af te vragen shit zou de luifel het houden, en hebben we de ramen niet te ver open? We zijn te ver weg van de camper, om er heen te rennen door het noodweer. Dus we hopen maar dat het goed komt, als we eenmaal kunnen, snel naar de camper en helaas luifel hangt scheef en is de knik arm gebroken. Binnen valt de waterschade mee, dus we zetten de luifel zo goed als we kunnen stevig vast voor de nacht. Want indraaien lukt nu niet, en we zien het morgenvroeg allemaal wel.

Dag 14: Venetië

Nou vandaag de schade maar eens bekijken, we zijn in ieder geval niet de enige met stormschade.
Helaas krijgen we de luifel niet ver genoeg in, dus ik laat de receptie naar een fiat/camper service hier in Venetië bellen. Ze bellen terug want de baas is niet in de garage, we gingen er al vanuit dat het een tijdje zou duren maar binnen het uur werden we door de receptie gebeld. Daar word me verteld dat ze eraan komen, dus ik leg uit waar we staan in op Fusina heb je namelijk geen vaste plekken iedereen mag een plekje uitzoeken.

Met een halfuur komt er een sleepwagen aan, duh die hebben we niet nodig het gaat om de luifel. En dan leuk dat zo’n man alleen Italiaans spreekt, hij was wel heel grappig hij zei ik kom uit Roemenië en ik spreek toch ook Italiaans 😛 Met handen en voeten word ons duidelijk dat we de luifel zover mogelijk in gingen draaien, ik dacht hij draait hem kapot maar nu ging hij wel verder dan dat wij hem kregen. Dus nu moesten hem volgen, bij de receptie maar gestopt zodat ze konden vertalen wat nou de bedoeling precies is. We moesten dus mee naar de garage, want het kon niet op locatie gemaakt worden oke rijden we wel mee. Onderweg op de autobaan gaat hij de vluchtstrook op en komt naar de camper lopen heel verhaal in het Italiaans maar veel snapte we er niet van. Dus ik geef hem mijn telefoon en druk het nummer van de camping in en zeg klets daar maar tegen. De vertaling was, wij moesten op de vluchtstrook blijven wachten want hij moest nog een pechgeval ophalen. Nou daar sta je dan, het zou 10 minuten duren nou in Italië is dat een half uur. Nou ja maakt niet uit wij volgen weer want er rijd nu ook een Nederlandse auto met caravan achter hem. Eenmaal bij de garage is er gelukkig iemand die Engels spreekt, hij vraagt wanneer moet het gemaakt worden ik zeg nu! Nou dat kan niet mevrouw we hebben pauze van 12:00 uur tot 14:00 uur. Dus wij samen met de andere Nederlander dus wij staan hier nu 2 uur voor jan……, ja oude baas kwam erbij en er ging niks meer gebeuren de camper mocht blijven staan maar wij moesten van het terrein af. Ik zeg niet zonder camper (gek) 2 uur zonder eten, drinken wc dacht het niet. Oke zei hij of ik dan maar even vast €120 euro wilde aftikken voor het ophalen, dan mocht ik camper buiten de poort zetten!

Oplichters, maar vooruit eenmaal buiten de poort is het me toch te gek dat we zo lang moeten wachten. Ik zet de gasfles naast de camper, en als ik daar op ga staan kan ik bij de luifel. Hij wil nog niet helemaal in maar met riempjes en trekbandjes zit hij naar ons idee vast genoeg. Helaas moeten we nu wel wachten want ik heb nog geen rekening, dan lunchen we zelf ook maar. Om 14:00 uur komen monteurs weer naar buiten, ik zeg hoef niet meer geef me maar rekening en met gierende banden weer weg hier. 

Terug op de camping, gaan we in de relax stand. We gaan nu al lekker douchen is verder bijna niemand op de camping. Vanavond besluiten we toch nog een keer naar Venetië te varen, eens zien hoe gezellig er alles uitziet in het donker. We nemen de boot van 20:00 uur en moeten zorgen dat we de boot van 22:30 uur weer terug nemen want verder is er geen mogelijkheid. Nou we hebben genoten zo gezellig met al die grachtjes en terrasjes we hebben er geen minuut spijt van. We kopen hier ons laatste Italiaanse ijsje want morgen trekken we verder naar Kroatië.

 

Dag 15: Venetië – Plitvicka Jezera

Vandaag niet zoveel te vertellen het was een reisdag, we hadden eerst nog eens stukje Italië, daarna een stukje door Slovenie om vervolgens in Kroatie te eindigen. We vertrekken met met een waterig zonnetje, maar de temperatuur was nog steeds abnormaal hoog. Om 9:30 uur was het 27 graden, maar er kwam al wel steeds meer bewolking. Soms een paar spetters niks van betekenis maar eenmaal de grens over in Kroatië ging het los. Regen, hagel wind en onweer kregen we om de oren. En uiteraard op het moment als we het laatste stuk binnendoor moeten.

Eerst ging het nog wel maar toen het nog harder ging waaien de camper maar even aan de kant gezet want je weet maar nooit op welke bergweggetjes je komt te rijden. Na 10 minuten werd het wat minder en trekken we verder nou net links afgeslagen en misschien 700 meter gereden komt de hagel met bakken uit de lucht gelukkig met de wind van rechts dus de camper zover mogelijk tegen de struiken onder de bomen gezet. Wat een herrie geeft dan toch in zo’n camper, als het wat minder word gaan we het weer proberen gelukkig rijden we er niet alleen. Maar niet iedereen heeft zin om de kar te trekken als ze dan een tijdje voorop hebben gereden schuiven ze aan de kant en sluiten achter de rij weer aan.

Gelukkig zat er een Kroaat voor ons en die bleef volhouden, het is gewoon fijn om iemand voor je te hebben want soms kwam echt het water klotsend de berg af of stonden er diepen plassen op de weg. Wij staan gelukkig best hoog op de banden maar die Kroaat voor ons had een Peugeo-tje die moet volgens ons toch soms natte voeten hebben gekregen.

Het laatste stuk klaarde het op en dachten we eerst dat ze aan deze kant van de berg niks gehad hadden maar ook lag hier toch nog wel aardig wat hagel. Rond 16:00 uur arriveren we op autocamp Karona, het is droog en rond de 22 graden dus stoelen naar buiten en nog even lekker zitten. Daarna doen we een rondje camping en het rommelde nog steeds in de verte eenmaal terug bij de camper snel de stoelen maar weer naar binnen. Binnen het half uur komt de regen en de hagel weer met bakken uit de lucht, en ook onweert het weer flink. Die knallen die je hier hoort zijn echt niet normaal, heb geprobeerd te filmen maar door het lawaai van de hagel op het dak hoor je het niet. Vanaf 20:15 uur is het dan eindelijk droog, en horen we ook niks meer rommelen dus ramen en deuren op kan het even lekker doorwaaien. En nu maar hopen dat het morgen mooi weer is want om 9:00 uur stappen we op de shuttle naar Plitvice Meren.